Γκουρού Ραμ Ντας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Γκουρού Ραμ Ντας (1534–1581) ήταν ο τέταρτος από τους δέκα Σιχ-Γκουρού του Σιχισμού.[2][3] Γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1534 σε μια φτωχή Ινδουιστική οικογένεια στη Λαχόρη.[3][1] Το όνομα που του δόθηκε ήταν Τζίτα, ενώ έμεινε ορφανός στα εφτά του χρόνια με αποτέλεσμα να μεγαλώσει με τη γιαγιά του, από τη μεριά της μητέρας του, σε ένα χωριό.[3]
Γκουρού Ραμ Ντας | |
---|---|
Αδιαφανής ακουαρέλα σε χαρτί, χρονολογίας περίπου 1800, η οποία απεικονίζει τον Γκουρού Ραμ Ντας - Κυβερνητικό Μουσείο, Τσαντίγκαρ | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | Μπάι Τζίτα 24 Σεπτεμβρίου 1534[1] Τσούνα Μάντι, Λαχόρη, Παντζάμπ, Μογγολική Αυτοκρατορία |
Θάνατος | 1 Σεπτεμβρίου 1581 (46 ετών) Γκοϊντβάλ, Μογγολική Αυτοκρατορία |
Θρησκεία | Σιχισμός |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | Γκουρού |
Γνωστός για | Ιδρυτής της πόλης Αμριτσάρ[2] |
Τίτλος | Σιχ-Γκουρού |
Περίοδος | 1574-1581 |
Προκάτοχος | Γκουρού Αμάρ Ντας |
Διάδοχος | Γκουρού Αρντζάν |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Μπίμπι Μπάνι |
Τέκνα | Μπάμπα Πρίτι Τσαντ Μπάμπα Μαχάν Ντεβ Γκουρού Αρντζάν |
Γονείς | Χάρι Ντας Μάτα Ντάγια Καούρ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Σιχ-Γκουρού |
δεδομένα |
Στην ηλικία των 12 ετών, ο Μπάι Τζίτα και η γιαγιά του μετακόμισαν στο Γκοϊντβάλ, όπου συνάντησαν τον Γκουρού Αμάρ Ντας.[3] Από εκείνη τη στιγμή, το αγόρι αποδέχτηκε τον Γκουρού Αμάρ Ντας ως μέντορά του και τον υπηρετούσε. Αργότερα, παντρεύτηκε την κόρη του Γκουρού Αμάρ Ντας γινόμενος μέλος της οικογένειάς του. Όπως και με τους δύο πρώτους Σιχ-Γκουρού, ο Γκουρού Αμάρ Ντας δεν επέλεξε κάποιον από τους γιους του ως διάδοχό του αλλά τον γαμπρό του, δίνοντάς του και το όνομα Ραμ Ντας (υπηρέτης ή σκλάβος του θεού).[3][1][4]
Ο Ραμ Ντας έγινε Σιχ-Γκουρού το 1574 και υπηρέτησε ως ηγέτης των Σιχ μέχρι τον θάνατό του το 1581.[5] Λόγω των εχθροπραξιών που αντιμετώπιζε από τους γιους του Αμάρ Ντας, μετέφερε την επίσημη βάση του σε κάποια περιοχή η οποία προσδιοριζόταν από τον Αμάρ Ντας ως Γκουρού-κα-Τσακ.[3] Αυτή η νεοϊδρυθείσα πόλη πήρε το όνομα Ραμντάσπουρ, η οποία στη συνέχεια αναπτύχθηκε και μετονομάστηκε σε Αμριτσάρ - την ιερότερη πόλη του Σιχισμού.[6][7] Μνημονεύεται επίσης από την παράδοση των Σιχ για την επέκταση της οργάνωσης μαντζί και τους διορισμούς κληρικών, καθώς επίσης και για τη συλλογή δωρεών με σκοπό την θεολογική και οικονομική στήριξη του κινήματος των Σιχ.[3] Έχρισε ως διάδοχό του τον γιο του και, εν αντιθέση με τους τέσσερις πρώτους Γκουρού οι οποίοι δεν συνδέονταν μέσω καταγωγής, ο πέμπτος αλλά και οι υπόλοιποι Σιχ-Γκουρού (μέχρι και τον δέκατο και τελευταίο) ήταν άμεσοι απόγονοι του Ραμ Ντας.[7][8]