Δήμοι
διοικητική διαίρεση στην αρχαία Αθήνα / From Wikipedia, the free encyclopedia
Στην Αρχαία Ελλάδα, ο δήμος (αρχαία ελληνικά: δῆμος) σήμαινε τη συνέλευση των πολιτών ως κυρίαρχο πολιτικό σώμα και στη συνέχεια και τη διοικητική υποδιαίρεση της αρχαίας Αττικής, συνέχεια της οποίας είναι η σημερινή Αττική, περιοχή της Ελλάδας.
Οι Δήμοι αρχικά ήταν απλή υποδιαίρεση της γης στην ύπαιθρο και φαίνεται να υπάρχει τουλάχιστον από τον 6ο αιώνα π.Χ., πιθανόν και νωρίτερα, αλλά δεν είχε αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία (εκτός πιθανόν αυτής της λαϊκής έκφρασης των κατοίκων μιας περιοχής σε κοινή συνάθροιση για συζήτηση από κοινού θεμάτων που τους απασχολούσαν), μέχρι τις μεταρρυθμίσεις του Κλεισθένη το 508 π.Χ..
Υπ' αυτές τις μεταρρυθμίσεις, η εγγραφή των πολιτών στους καταλόγους του δήμου έγινε η ελάχιστη απαίτηση για την ιθαγένεια, ενός πολίτη. Πριν από εκείνη την εποχή, η ιθαγένεια για όποιον πολίτη βασιζόταν μόνο στην ιδιότητα του ως μέλος σε φρατρία, ή ως μέλος της οικογένειάς του. Την ίδια περίοδο, δήμοι ιδρύθηκαν στην ίδια την πόλη της αρχαίας Αθήνας, όπου δεν υπήρχαν ήδη από το παρελθόν. Συνολικά, στο τέλος των μεταρρυθμίσεων του Κλεισθένη, η Αττική χωρίστηκε σε αρκετούς δήμους. Γενικά υπάρχουν πολλές και διάφορες απόψεις για τον αριθμό των δήμων. Οι πλέον πρόσφατες μελέτες δίνουν ένα συνολικό αριθμό 139+3 δήμων[1] στον οποίο προστίθενται οι Βερενικίδες, (ίδρυση το 224/223 π.Χ.), οι Απολλωνιείς (201/200 π.Χ.) και οι Αντινοείς (126/127).
Η δημιουργία δήμων και η εγκαθίδρυσή τους ως οι θεμελιώδεις μονάδες του κράτους αποδυνάμωσε τα γένη ή τις οικογένειες της αριστοκρατίας, οι οποίες είχαν ως τότε κυριαρχήσει τις φρατρίες. [2]
Ο δήμος λειτουργούσε ως κάποιο βαθμό ως πόλις σε μικρογραφία, και μάλιστα κάποιοι δήμοι, όπως η Ελευσίνα και οι Αχαρνές, ήταν στην πραγματικότητα σημαντικές πόλεις. Κάθε δήμος είχε έναν δήμαρχο, που επόπτευε τις υποθέσεις του δήμου. Σειρά επίσης από διάφορους αξιωματούχους και λειτουργούς, για τις αστικές, τις θρησκευτικές και τις στρατιωτικές υποθέσεις, υπήρχαν σε πολλούς δήμους. Οι Δήμοι είχαν δικές τους θρησκευτικές γιορτές, συλλέγοντας έσοδα και πραγματοποιώντας δαπάνες.[3] Επίσης δήμοι ενώθηκαν με άλλους δήμους από την ίδια περιοχή για να συνθέσουν τις τριττύες, μεγαλύτερες ομάδες του πληθυσμού, οι οποίες με τη σειρά τους συνδυάζονταν για να σχηματίσουν τις δέκα φυλές, της Αττικής. Κάθε φυλή περιείχε μία τριττύ από κάθε μια από τις τρεις περιοχές: Την πόλη, την ακτή και την ενδοχώρα.