Ευάγγελος Καλαντζής
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ευάγγελος Καλαντζής (1904 - 13 Δεκεμβρίου 1976)[1] ήταν Έλληνας πολιτικός. Εκλέχθηκε 8 φορές βουλευτής Φθιώτιδας και διετέλεσε υπουργός του δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά, του στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου και του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Επί Μεταξά ήταν γενικός διοικητής της Θράκης, ενώ επί Παπάγου και Καραμανλή ήταν υφυπουργός Εσωτερικών αρμόδιος για τη δημόσια τάξη και τα σώματα ασφαλείας, και το όνομά του ταυτίστηκε με το σκληρό πρόσωπο του ελληνικού μετεμφυλιακού κράτους και τις διώξεις αριστερών.[2] Παρ' όλα αυτά ο ίδιος πέθανε φτωχός και εγκαταλελειμμένος.[3]
Γρήγορες Πληροφορίες Ευάγγελος Καλαντζής, Γενικές πληροφορίες ...
Ευάγγελος Καλαντζής | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 1904 |
Θάνατος | 13 Δεκεμβρίου 1976 |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | νέα ελληνική γλώσσα |
Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών Πανεπιστήμιο του Παρισιού |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός δικηγόρος |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | μέλος της Βουλής των Ελλήνων (1950–1967, εκλογική περιφέρεια Φθιώτιδας) Γενικός Διοικητής Θράκης (1939–1941) Έλληνας υφυπουργός Δημοσίας Ασφαλείας (1954–1961) Έλληνας υφυπουργός Εσωτερικών (1954–1961) Νομάρχης Καβάλας |
δεδομένα |
Κλείσιμο