Θεσπρωτοί
αρχαία ελληνική φυλή που κατοίκησε στη περιοχή της Ηπείρου / From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Θεσπρωτοί ήταν σύμφωνα με τον Στράβωνα (Στράβων) ένα από τα 14 αρχαία ελληνικά φύλλα που υπήρχαν στην περιοχή της Ηπείρου και ένα από τα τρία που κυριάρχησαν σε όλη την περιοχή, τα άλλα δύο ήταν οι Χάονες και οι Μολοσσοί. Οι Χάονες στη σημερινή βόρεια ήπειρο ήταν οι πρώτοι που κυριάρχησαν στην περιοχή ακολούθησαν οι Μολοσσοί και οι Θεσπρωτοί. Στα βορειοδυτικά των Θεσπρωτών γειτνίαζαν με τους Χάονες και στα ανατολικά με τους Μολοσσούς. Ο Όμηρος αναφέρεται συχνά στη Θεσπρωτία (τη γη δηλαδή των Θεσπρωτών), οι οποία είχε φιλικές σχέσεις με την Ιθάκη και το Δουλίχι. Ο Πλούταρχος γράφει αντίστοιχα ότι οι Χάονες, οι Μολοσσοί και οι Θεσπρωτοί ήταν τα κύρια Ελληνικά φύλλα στην Ήπειρο, τα ισχυρότερα από όλα τα υπόλοιπα.[1] Ο Στράβων αναφέρει επιπλέον ότι οι Θεσπρωτοί, Μολοσσοί και οι Αρχαίοι Μακεδόνες έλεγαν τους ηλικιωμένους "Πελιοί" και τις ηλικιωμένες "Πελιαί", οι Γερουσιαστές τους είχαν τον τίτλο "Πελιγόνες" παρόμοιο με το Μακεδονικό "Πελιγάνες".[2] Μια επιγραφή από το Γουμανί που χρονολογείται το 2ο μισό του 4ου αιώνα π.χ. αποδεικνύει ότι η οργάνωση των Θεσπρωτών είναι όμοια με αυτήν που είχαν οι υπόλοιποι Ηπειρώτες.[3][4][5] Οι αξιωματούχοι τους είχαν τον τίτλο "Προστάτες" όπως όλα τα υπόλοιπα Ελληνικά φύλλα εκείνη την εποχή.[6] Οι Θεσπρωτοί ανήκαν στο Κοινό των Ηπειρωτών, μέχρι τη στιγμή που υποτάχθηκαν από τους Ρωμαίους μαζί με την υπόλοιπη Ήπειρο.