Κλίμακα Σκόβιλ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η κλίμακα Σκόβιλ αποτελεί μια κλίμακα μέτρησης του βαθμού καυστικότητας μιας πιπεριάς τσίλι, ο οποίος εκφράζεται σε μονάδες SHU (Scoville Heat Units, Μονάδες "Θερμότητας" Σκόβιλ), και εξαρτάται από την περιεκτικότητα της σε ορισμένες ουσίες οι οποίες προκαλούν την αίσθηση του καύσου, τα καψαϊκινοειδή. Η κλίμακα δημιουργήθηκε το 1912 από τον Αμερικανό φαρμακοποιό Γουίλμπουρ Σκόβιλ (Wilbur Scoville), και βασίστηκε στην λεγόμενη "οργανοληπτική δοκιμασία Σκόβιλ"[1]. Η δοκιμασία αυτή αποτελεί μια πρακτική, αλλά συνάμα υποκειμενική, μέθοδο υπολογισμού των μονάδων SHU, η οποία βασίζεται στην ικανότητα ομάδας δοκιμαστών να αντιληφθεί την καυστική αίσθηση που προκαλεί μια πιπεριά[2][3]. Λόγω της αμφισβητούμενης αξιοπιστίας που την χαρακτηρίζει, σήμερα η εν λόγω δοκιμασία έχει αντικατασταθεί από την Υδροχρωματογραφία Υψηλής Απόδοσης (HPLC), μέσω της οποίας μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια και αντικειμενικότητα η περιεκτικότητα μιας πιπεριάς σε καψαϊκινοειδή[3][4].