Κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου Νοέμβριος 1950
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου Νοεμβρίου 1950 (Νοέμβριος 1950 - Οκτώβριος 1951) σχηματίστηκε μετά την διάλυση της προηγούμενης κυβέρνησης λόγω αποχώρησης του Λαϊκού Κόμματος. Στο νέο κυβερνητικό σχήμα συμμετείχαν μόνο τα κόμματα των Φιλελευθέρων και το Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό. Η κυβέρνηση έμεινε στην εξουσία για σχεδόν ένα χρόνο, με την κοινοβουλευτική στήριξη της ΕΠΕΚ του Νικολάου Πλαστήρα, η οποία έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης αφού εξασφάλισε την διενέργεια δημοτικών εκλογών στις 15 Απριλίου 1951, (τελευταία φορά που είχαν διενεργηθεί εκλογές ήταν το 1934) αλλά και βουλευτικών.
Βασιλευομένη Δημοκρατία | |
Ημερομηνία σχηματισμού | 3 Νοεμβρίου 1950 |
---|---|
Ημερομηνία διάλυσης | 27 Οκτωβρίου 1951 |
Πρόσωπα και δομές | |
Αρχηγός Κράτους | Παύλος Α΄ της Ελλάδας |
Πρόεδρος Κυβέρνησης | Σοφοκλής Βενιζέλος |
Αντιπρόεδρος Κυβέρνησης | Γεώργιος Παπανδρέου - Εμμανουήλ Τσουδερός (από 3 Αυγούστου 1951) |
Συνολικός αριθμός Μελών | 39 |
Συμμετέχοντα κόμματα | Κόμμα Φιλελευθέρων -ΕΠΕΚ - Δημοκρατικόν Σοσιαλιστικόν Κόμμα 98 / 250 |
Κατάσταση στο νομοθετικό σώμα | Κυβέρνηση συνεργασίας κομμάτων |
Αξιωματική Αντιπολίτευση | Λαϊκόν Κόμμα |
Αρχηγός Αξιωματικής Αντιπολίτευσης | Κωνσταντίνος Τσαλδάρης |
Ιστορία | |
Εκλογές | Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1950 |
Θητεία νομοθετικού σώματος | 30 Μαρτίου 1950 - 30 Ιουλίου 1951 Α΄ Κοινοβουλευτική περίοδος |
Προηγούμενη | Κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου Σεπτέμβριος 1950 |
Διάδοχη | Κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα 1951 |
Την 1η Ιουλίου 1950 ο Γεώργιος Παπανδρέου και οι υπουργοί του κόμματός παραιτήθηκαν από την κυβέρνηση. Ο Παπανδρέου επικαλέστηκε τους κακούς χειρισμούς της κυβέρνησης στο θέμα της τιμής του σιταριού,[1] αλλά στην ουσία προσπάθησε να αποτρέψει την ψήφιση του εκλογικού νόμου της ενισχυμένης αναλογικής που θα εξαφάνιζε σχεδόν το κόμμα του.[2]
Στην καινούρια κυβερνητική κρίση παρενέβη ο βασιλιάς Παύλος στέλνοντας σε όλους τους πολιτικούς αρχηγούς μήνυμα για τον σχηματισμό κυβέρνησης όσο το δυνατόν ευρύτερης σύνθεσης· σε διαφορετική περίπτωση να προκηρυχθούν εκλογές.[3] Έτσι, στις 30 Ιουλίου η κυβέρνηση -έχοντας την στήριξη του Λαϊκού κόμματος και της ΕΠΕΚ - μεταβλήθηκε σε υπηρεσιακή, ψήφισε τον νόμο της ενισχυμένης αναλογικής και προκήρυξε εκλογές για τις 9 Σεπτεμβρίου 1951.