Λουδοβίκος του Ανζού-Κομερσί
Μαρκήσιος του Ποντ-α-Μουσόν / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Λουδοβίκος του Ανζού, μαρκήσιος του Ποντ-α-Μουσόν (16 Οκτωβρίου 1427 - 22 Μαΐου - 16 Οκτωβρίου 1444) από τον Οίκο των Βαλουά-Ανζού ήταν μαρκήσιος του Ποντ-α-Μουσόν (1441 - 1443).[1][2] Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Ρενέ Α΄ δούκα του Ανζού και της πρώτης συζύγου του Ισαβέλλας, κόρης και κληρονόμου του Καρόλου Β΄, δούκα της Λωρραίνης. Πέθανε πρόωρα και τον διαδέχθηκε σε όλους τους τίτλους ο πατέρας του. Αυτός και ο μεγαλύτερος αδελφός του ο Ιωάννης Β΄ του Ανζού δόθηκαν ως όμηροι στη Βουργουνδία τον Απρίλιο του 1432 για να ελευθερωθεί ο πατέρας τους Ρενέ Α΄, που είχε αιχμαλωτιστεί. Ο Ιωάννης Β΄ αφέθηκε ελεύθερος να επιστρέψει, αλλά κρατήθηκε ο Λουδοβίκος, που ασθένησε από Πνευμονία και απεβίωσε στην ομηρία, 16 ετών. Τάφηκε στο ναό του Αγ. Αντωνίου στο Ποντ-α-Μουσόν.[3]
Λουδοβίκος του Ανζού | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 16 Οκτωβρίου 1427 |
Θάνατος | 1445 |
Αιτία θανάτου | πνευμονία |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | φεουδάρχης |
Οικογένεια | |
Γονείς | Ρενέ Α΄ της Νάπολης και Ισαβέλλα της Λωρραίνης |
Αδέλφια | Isabel of Anjou Ann of Anjou Μαργαρίτα του Ανζού Γιολάνδη του Ανζού Ιωάννης Β΄ του Ανζού Nicolas of Anjou Charles of Anjou René of Anjou |
Οικογένεια | Οίκος του Βαλουά-Ανζού |
δεδομένα |