Μάλκολμ Β΄ της Σκωτίας
βασιλιάς των Αλπίνων / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Μάλκολμ Β΄ της Σκωτίας ή Μάλκολμ ο Καταστροφέας (γαελικά: Mael Coluim mac Cinaeda, νεογαελικά: Maol Chaluim mac Choinnich, γνωστός στους βασιλικούς καταλόγους ως Malcolm II, 5 Οκτωβρίου 954 - 25 Νοεμβρίου 1034) βασιλιάς της Σκωτίας (1005 - 1034) ήταν γιος του Κένεθ Β΄ της Σκωτίας.[1]. Η προφητεία του Λένστερ καταγράφει τη μητέρα του σαν μια γυναίκα από το Λένστερ και του δίνει το προσωνύμιο Καταστροφέας.[2]
Μάλκολμ Β΄ | |
---|---|
Ευφάνταστη απεικόνιση του 17ου αιώνα για τον Μάλκολμ Β΄ βασιλιά των Αλπίνων, καθώς η πραγματική του απεικόνιση είναι άγνωστη | |
Βασιλιάς των Αλπίνων | |
Περίοδος | 1005–1034 |
Προκάτοχος | Κένεθ Γ΄ |
Διάδοχος | Ντάνκαν Α΄ |
Γέννηση | 5 Οκτωβρίου 954 |
Θάνατος | 25 Νοεμβρίου 1034 (80 ετών) Γκλάμις |
Τόπος ταφής | Ιόνα |
Οίκος | Οίκος των Αλπινιδών |
Πατέρας | Κένεθ Β΄ της Σκωτίας |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Τα Ιρλανδικά Χρονικά τον καταγράφουν με τον τίτλο Υψηλός βασιλιάς της Σκωτίας αλλά είχε και πολλούς υποτελείς βασιλείς μέσα στη Σκωτία όπως αντίστοιχα ο Μπρίαν Μπόρου ο Υψηλός βασιλιάς της Ιρλανδίας στην Ιρλανδία. Οι υπόλοιποι βασιλείς της Σκωτίας ήταν ο βασιλιάς του Στραθκλάιν που κυβερνούσε στα νοτιοδυτικά, οι Εβρίδες στις δυτικές ακτές που ήταν ο πιο δύσκολος αντίπαλος και οι μορμάροι του Μόρεϊ. Στα νότια υπήρχε η Αγγλία και οι κομητείες της Βερνικίας και της Νορθουμβρίας, οι προκάτοχοι τους βασιλείς της Νορθουμβρίας κυβέρνησαν το μεγαλύτερο τμήμα της νότιας Σκωτίας και πολλά εδάφη στα νοτιοανατολικά.[3] Ο Μάλκολμ Β΄ ήταν ανιψιός του Μάλκολμ Α΄ της Σκωτίας, το 997 η δολοφονία του Κωνσταντίνου Γ΄ χρεώνεται στον Κέννεθ Β΄ γιο του Μάλκολμ κάτι απίθανο επειδή είχε πεθάνει από το 995, πιθανότατα έκανε λάθος και ο δολοφόνος ήταν ο Κέννεθ Γ΄ που διαδέχθηκε τον Κωνσταντίνο Γ΄ ή πολύ πιθανό ο ίδιος ο Μάλκολμ γιος του Κέννεθ Β΄.[4] Όποιος από τους δυο και αν ήταν ο δολοφόνος δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο Μάλκολμ Β΄ σκότωσε τον διάδοχο του Κωνσταντίνου Κένεθ Γ΄ της Σκωτίας (1005) σε μάχη στο Στραθίρν.[5] Ο Ιωάννης του Φορντάν γράφει ότι ο Μάλκολμ νίκησε έναν Νορβηγικό στρατό τις πρώτες μέρες μετά από τη στέψη του αλλά δεν αναφέρει περισσότερες πληροφορίες και ίδρυσε την επισκοπή του Φορντάν που μετακινήθηκε αργότερα στο Αμπερντίν για να τιμήσει τη νίκη του στους Νορβηγούς.[6]