Μία χώρα, δύο συστήματα
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η αρχή «μία χώρα, δύο συστήματα» είναι μία συνταγματική αρχή της Κίνας, που περιγράφει τον τρόπο διακυβέρνησης των Ειδικών Διοικητικών Περιοχών του Χονγκ Κονγκ και του Μακάου. Το μοντέλο αυτό το εμπνεύστηκε ο Τενγκ Σιαοπίνγκ τη δεκαετία του 1980 ώστε να επιτύχει την επανένωση του Χονγκ Κονγκ και του Μακάο στον εθνικό κορμό της Κίνας, που αποτελούσαν έως τότε αποικίες της Βρετανίας και της Πορτογαλίας αντίστοιχα.
Σύμφωνα με την αρχή αυτή, οι προαναφερθείσες περιοχές θα γινόντουσαν μέρος της Κίνας, διατηρώντας ωστόσο το δικό τους καπιταλιστικό οικονομικό σύστημα και έναν «υψηλό βαθμό αυτονομίας» στα εσωτερικά ζητήματα. Συνεπώς, η Κίνα δεν θα επέβαλλε το δικό της σοσιαλιστικό σύστημα στις νέες περιοχές. Ταυτόχρονα οι αυτόνομες περιοχές θα διαθέτουν δικιά τους τοπική κυβέρνηση, αστυνομία και ανεξάρτητη δικαιοσύνη. Μπορούν ακόμα να συμμετέχουν σε διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις με ξεχωριστή ομάδα, όπως κάνει το Χονγκ Κονγκ στους Ολυμπιακούς Αγώνες.[1][2][3][4]
Η Κίνα στοχεύει επίσης στην επανένωση της Ταϊβάν με βάση το μοντέλο «μία χώρα, δύο συστήματα».[5]