Μπουνράκου
είδος παραδοσιακού Ιαπωνικού κουκλοθέατρου / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Μπουνράκου (文楽), επίσης γνωστό ως Νίνγκιο Τζόρουρι (Ningyō jōruri) (人形浄瑠璃), είναι ένα είδος παραδοσιακού ιαπωνικού κουκλοθέατρου, που ξεκίνησε στην Οσάκα στις αρχές του 17ου αιώνα. Τρία είδη καλλιτεχνών συμμετέχουν σε μία παράσταση μπουνράκου: οι Νινγκιοτσουκάι (Ningyōtsukai) ή Νίνγκιοζουκάι (Ningyōzukai) (μαριονετίστες), οι ταγιού (tayū) (ψαλμωδοί), και μουσικοί σαμισέν. Περιστασιακά χρησιμοποιούνται άλλα μουσικά όργανα όπως τάικο ντραμς.
Ο πιο ακριβής όρος για το παραδοσιακό κουκλοθέατρο στην Ιαπωνία είναι Νίνγκιο Τζόρουρι (ningyō jōruri, 人形浄瑠璃). Ο συνδυασμός ψαλμωδίας και παιξίματος σαμισέν ονομάζεται jōruri και η ιαπωνική λέξη για την μαριονέτα (ή γενικά κούκλες) είναι νινγκιό (ningyō). Χρησιμοποιείται σε πολλά θεατρικά έργα.
Το κουκλοθέατρο μπουνράκου είναι μια καταγεγραμμένη παραδοσιακή δραστηριότητα για τους Ιάπωνες εδώ και εκατοντάδες χρόνια. [1]