Μπούλιτ
Αμερικανικό νέο νουάρ του Πίτερ Γέιτς (1968) / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Μπούλιτ (αγγλικά: Bullitt) είναι αστυνομικό νεο-νουάρ θρίλερ αμερικανικής παραγωγής του 1968 σε σκηνοθεσία Πίτερ Γέιτς και σενάριο των Άλαν Τράστμαν και Χάρι Κλέινερ, βασισμένο στη νουβέλα Σιωπηλός Μάρτυς του Ρόμπερτ Λ. Φις. Πρωταγωνιστούν οι Στηβ ΜακΚουήν, Ρόμπερτ Βον, Ζακλίν Μπισέ και Ντον Γκόρντον.
Μπούλιτ (Bullitt) | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Πίτερ Γέιτς[1][2][3] |
Παραγωγή | Φίλιπ Ντ' Άντονι |
Σενάριο | Άλαν Τράστμαν και Χάρι Κλάινερ |
Πρωταγωνιστές | Στηβ ΜακΚουήν[1][4][3], Ρόμπερτ Βον[1][4][5], Ζακλίν Μπισέ[1][4][3], Ντον Γκόρντον[4][3][5], Ρόμπερτ Ντυβάλ[4][3][5], Εντ Πεκ[4], Φελίς Ορλάντι[4], Νόρμαν Φελ[4][5], Σάιμον Όκλαντ[4][5], Βικ Τέιμπακ[4] και Τζορτζ Στάνφορντ Μπράουν |
Μουσική | Λάλο Σίφριν |
Φωτογραφία | Ουίλιαμ Α. Φρέικερ |
Μοντάζ | Φρανκ Π. Κέλερ |
Εταιρεία παραγωγής | Solar Productions |
Διανομή | Warner Bros.-Seven Arts και Netflix |
Πρώτη προβολή | 17 Οκτωβρίου 1968 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και Καναδάς)[6][7], 25 Νοεμβρίου 1968 (Βραζιλία)[8], 19 Δεκεμβρίου 1968 (Σουηδία)[8], 3 Ιανουαρίου 1969 (Γερμανία)[7][9], 16 Ιανουαρίου 1969 (Ηνωμένο Βασίλειο)[7] και 1968 |
Κυκλοφορία | 17 Δεκεμβρίου 1968 (1968-12-17) |
Διάρκεια | 113 λεπτά |
Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Γλώσσα | Αγγλικά |
Προϋπολογισμός | 4 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ[10] |
Ακαθάριστα έσοδα | 42.3 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ[11] |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Η ταινία είναι μια παραγωγή της Solar Productions Company (ιδιοκτησίας Στηβ Μακ Κουήν) και με τον συνεταίρο του Ρόμπερτ Ρελίγια ως εκτελεστικό παραγωγό. Κυκλοφόρησε από την Warner Bros. — Seven Arts στις 17 Οκτωβρίου 1968 και ήταν μια κριτική και εισπρακτική επιτυχία, κερδίζοντας αργότερα το Όσκαρ καλύτερου μοντάζ (Φρανκ Κέλερ) και έλαβε μια υποψηφιότητα για το Όσκαρ καλύτερου ήχου.[12] Οι σεναριογράφοι Τράστμαν και Κλέινερ κέρδισαν το βραβείο Έντγκαρ του 1969 από την Αμερικανική Ένωση Συγγραφέων Μυστηρίου για το καλύτερο σενάριο κινηματογραφικής ταινίας. Το Μπούλιτ είναι επίσης αξιοσημείωτο για την σκηνή καταδίωξης στους δρόμους του Σαν Φρανσίσκο, το οποίο θεωρείται ως ένα από τα πιο επιδραστικά στην ιστορία του κινηματογράφου.[13][14][15][16]
Το 2007 η βιβλιοθήκη του Αμερικανικού Κογκρέσου χαρακτήρισε την ταινία ως «αισθητικά, πολιτισμικά και ιστορικά σημαντική», και επελέγη να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των ΗΠΑ.[17][18]