Νέο Κύμα του ελληνικού τραγουδιού
ρεύμα του ελληνικού τραγουδιού / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Νέο Κύμα ήταν ρεύμα του ελληνικού τραγουδιού που αναπτύχθηκε λίγο πριν από τα μέσα της δεκαετίας του 1960 και αποτελούσε μια προσπάθεια ανανέωσης του ελαφρού τραγουδιού. Ο όρος είναι μετάφραση του ομώνυμου κινηματογραφικού κινήματος Νουβέλ Βαγκ (La Nouvelle Vague), που επικράτησε στη Γαλλία κατά τη δεκαετία του 1950 και μεταφέρθηκε στην ελληνική μουσική από τον Γιάννη Σπανό. [1]
Περισσότερο ο όρος αυτός χρησιμοποιήθηκε ως διαφημιστικό σλόγκαν από τη δισκογραφική εταιρεία «Λύρα», ιδέα του παραγωγού της, Αλέκου Πατσιφά.
Η ενορχήστρωση χαρακτηρίζεται από μια λιτότητα και συχνά η συνοδεία του τραγουδιστή είναι μόνο μία κιθάρα. Το "Νέο Κύμα" χαρακτηριζόταν από συνθέσεις με εκφραστική λιτότητα και ευαισθησία, ενώ περιείχε αρκετά στοιχεία δανεισμένα από τη Μπαλάντα. Βασίστηκε στην ευαισθησία διακεκριμένων συνθετών της εποχής (κυρίως του Μάνου Χατζιδάκι), γρήγορα όμως απέκτησε τη δική του αυθυπαρξία. Οι στίχοι στα τραγούδια του Νέου Κύματος έχουν περιεχόμενο ερωτικό, κοινωνικό και πολιτικό.
Οι καλλιτέχνες αρχικά ερμήνευαν τα τραγούδια τους - συνήθως με συνοδεία κιθάρας και πιάνου - σε μικρές καλλιτεχνικές αίθουσες, τις λεγόμενες Μπουάτ (boîtes de nuit) στην Πλάκα.