Νησί του Πέτρου Α΄
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Νησί του Πέτρου Α΄ ( νορβηγικά: Peter Ι Øy)[1] είναι ένα ακατοίκητο ηφαιστειογενές νησί στη Θάλασσα Μπελινγκσχάουζεν, 450 χιλιόμετρα από την ηπειρωτική Ανταρκτική. Είναι διεκδικούμενο ως εξάρτηση της Νορβηγίας και μαζί με το Νησί Μπουβέ και τη Γη της Βασίλισσας Μοντ αποτελεί ένα από τα τρία εξαρτώμενα εδάφη της Νορβηγίας στην Ανταρκτική και την Υποανταρκτική. Το Νησί του Πέτρου Α΄ εχει μήκος 11 ως 19 χιλιόμετρα και επιφάνεια 156 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ίσο σχεδόν με τη Μήλο.Η ψηλότερη κορυφή είναι η ύψους 1.640 μέτρων Λαρς Κρίστενσεν. Σχεδόν όλο το νησί καλύπτεται από ένα παγετώνα και περιβάλλεται κατά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου από επιπλέοντες πάγους, καθιστώντας το απροσπέλαστο. Υπάρχει μικρός αριθμός σπονδυλωτών ζώων στο νησί και ορισμένα θαλάσσια πτηνά και φώκιες.
Το νησί αντίκρισε πρώτος ο Φάμπιαν Γκότλιμπ φον Μπελινγκσχάουζεν στις 21 Ιανουαρίου 1821 και πήρε το όνομά του από τον Μέγα Πέτρο της Ρωσίας. Μέχρι τις 2 Φεβρουαρίου του 1929 κανείς δεν είχε πατήσει το πόδι του στο νησί, όταν η Δεύτερη Αποστολή Norvegia των Νιλς Λάρσεν και Ολα Ολσταντ, που χρηματοδοτήθηκε από το Λαρς Κρίστενσεν, ήταν επιτυχής. Το διεκδίκησαν για τη Νορβηγία, που το προσάρτησε το 1931 και το έκανε εξάρτησή της το 1933. Η επόμενη αποβίβαση έλαβε χώρα το 1948 και το νησί αποτέλεσε αντικείμενο επιστημονικής έρευνας και περιορισμένου αριθμού τουριστών. Το νησί ήταν αντικείμενο της Συνθήκης της Ανταρκτικής το 1961. Από το 1987 υπάρχει στο νησί ένας αυτοματοποιημένος μετεωρολογικός σταθμός. Τρεις αποστολές ραδιοερασιτεχνών έχουν επισκεφθεί το νησί και υπάρχουν σποραδικές αποβιβάσεις τουριστών.