Οικογένεια των Μαρκίων
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Γενιά των Μαρκίων ή Μαρκία Γενεά ήταν μία από τις αρχαιότερες και ευγενέστερες οικογένειες στην Αρχαία Ρώμη. Ο γενάρχης της οικογένειας ήταν ο τέταρτος Βασιλιάς της Ρώμης Άνκος Μάρκιος, στην Ρωμαϊκή Δημοκρατία εμφανίζονται ως Πατρίκιοι αλλά τα τελευταία χρόνια υποβαθμίζονται σε Πληβείοι. Ο πρώτος που διεκδίκησε το αξίωμα του Υπάτου ήταν ο Γάιος Μάρκιος Ρουτήλιος (357 π.Χ.), έγινε την εποχή που οι Ληξινο-Σεξτιανές Ληστείες επέτρεψαν το αξίωμα στους Πληβείους.[1] Η Μαρκία Γενεά ήταν στην καταγωγή Σαβίνοι, ο δεύτερος βασιλιάς της Ρώμης Νουμάς Πομπίλιος διόρισε τον σύντροφο του Νουμά Μάρκιο στην θέση του Ύπατου Ποντίφηκα. Ο γιος του Νουμάς Μάρκιος ο Νεότερος διορίστηκε Πολίαρχος από τον τρίτο βασιλιά της Ρώμης Τύλλο Οστίλιο, με την σύζυγο του Πομπιλία κόρη του Νουμά Πομπίλιου απέκτησε τον τέταρτο βασιλιά Άνκο Μάρκιο.[1] Άν και η Ρωμαϊκή μοναρχία δεν ήταν αυστηρά κληρονομική οι γιοι του Άνκου Μάρκιου είχαν σοβαρές ελπίδες να διαδεχτούν τον πατέρα τους στον θρόνο. Ο Κορίνθιος ωστόσο Ταρκύνιος ο Υπερήφανος βρήκε την ευκαιρία την περίοδο της απουσίας του να ανακηρυχτεί πέμπτος βασιλιάς της Ρώμης.[2] Μετά από πολλά χρόνια βασιλείας οι γιοι του Άνκου Μάρκιου εκδικήθηκαν την απώλεια του θρόνου και τον δολοφόνησαν. Η χήρα του Τανανκύλλα τους εμπόδισε ωστόσο με επιτυχία να ανέβουν στον θρόνο, τον διαδέχτηκε ο γαμπρός της Σέρβιος Τύλλιος. Τα μετέπειτα μέλη της οικογένειας διεκδίκησαν την καταγωγή τους από τον Άνκο Μάρκιο αλλά δεν έχουν καμιά σοβαρή καταγραφή.[1][3] Το όνομα "Μάρκιος" έγινε τελικά επώνυμο των μελών της οικογένειας. Μία από τις εξηγήσεις είναι ότι το όνομα προέρχεται από τον Ρωμαϊκό θεό του πολέμου Μαρς αλλά δεν υπάρχουν επαρκείς γλωσσολογικές αποδείξεις.[4]