Οικονομετρία
κλάδος των οικονομικών επιστημών / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η οικονομετρία είναι η εφαρμογή στατιστικών μεθόδων σε οικονομικά δεδομένα προκειμένου να δοθεί εμπειρικό περιεχόμενο στις οικονομικές σχέσεις[1]. Πιο συγκεκριμένα, είναι «η ποσοτική ανάλυση των πραγματικών οικονομικών φαινομένων με βάση την ταυτόχρονη ανάπτυξη της θεωρίας και της παρατήρησης, που σχετίζονται με τις κατάλληλες μεθόδους εξαγωγής συμπερασμάτων»[2]. Περιγράφεται επίσης ως "«συστηματική ποσοτική εξέταση οικονομικών φαινομένων, τάσεων και σχέσεων με βάση παρατηρούμενα δεδομένα και χρησιμοποιώντας στατιστικές τεχνικές, αλλά και περαιτέρω ανάπτυξη και βελτιστοποίηση των τεχνικών»[3]. Η πρώτη γνωστή χρήση του όρου «οικονομετρία» έγινε από τον Πολωνό οικονομολόγο Πάβελ Τσιόμπα (Paweł Ciompa) το 1910[4]. [4] Ο Γιαν Τίνμπεργκεν (Jan Tinbergen) θεωρείται από πολλούς ως ένας από τους ιδρυτές της οικονομετρίας[5][6][7]. Ο Ράγκναρ Φρις (Ragnar Frisch) πιστώνεται με τη χρήση του όρου υπό την έννοια που χρησιμοποιείται σήμερα[8].
Βασικό εργαλείο για την οικονομετρία είναι το μοντέλο πολλαπλής γραμμικής παλινδρόμησης[9]. Η οικονομετρική θεωρία χρησιμοποιεί στατιστική θεωρία και μαθηματικά στατιστικά για την αξιολόγηση και την ανάπτυξη οικονομετρικών μεθόδων[10][11]. Οι οικονομετρητές προσπαθούν να βρουν εκτιμητές που έχουν επιθυμητές στατιστικές ιδιότητες, όπως η αμεροληψία, η αποδοτικότητα και η συνέπεια. Η εφαρμοσμένη οικονομετρία χρησιμοποιεί τη θεωρητική οικονομετρία και δεδομένα του πραγματικού κόσμου για την αξιολόγηση οικονομικών θεωριών, την ανάπτυξη οικονομετρικών μοντέλων, την ανάλυση της οικονομικής ιστορίας και την πρόβλεψη.