Ρικίμερ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Φλάβιος Ρίκιμερ ή Ρικίμερος, λατιν.: Flavius Ricimer [1] (π. 418 – 18/19 Αυγούστου 472) ήταν εκρωμαϊσμένος Γερμανός στρατηγός, που κυβέρνησε ουσιαστικά την υπόλοιπη επικράτεια της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 461 έως τον θάνατό του το 472, με ένα σύντομο διάλειμμα, στο οποίο αμφισβητήθηκε η εξουσία του από τον Ανθέμιο. Αντλώντας τη δύναμή του από τη θέση του ως μάγιστρος του στρατού (magister militum) της Δυτικής Αυτοκρατορίας, ο Ρίκιμερ άσκησε πολιτικό έλεγχο μέσω μίας σειράς Αυτοκρατόρων-μαριονετών.
Ρικίμερ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 405 |
Θάνατος | 18 Αυγούστου 472 Ρώμη |
Αιτία θανάτου | πανώλη |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο των Σουηβών Αρχαία Ρώμη |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | πολιτικός αξιωματικός |
Ποινική κατάσταση | |
Κατηγορίες εγκλήματος | βασιλοκτονία |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Αλυπία |
Γονείς | Ρεχίλα |
Αδέλφια | Ρεχίαρ |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | Στρατηγός/Υστερορωμαϊκός στρατός |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Ρωμαίος συγκλητικός |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Το στρατιωτικό αξίωμα του Ρίκιμερ και η κυριαρχία του στην Αυτοκρατορία οδήγησαν ορισμένους ιστορικούς στο συμπέρασμα, ότι ήταν ένας σύνδεσμος μεταξύ των προηγούμενων magistri militum, όπως ο Βάνδαλος Στιλίχων, και ο Γότθος Οδόακρος βασιλιάς της Ιταλίας. [2]