Σύγκρουση στη Βόρεια Ιρλανδία
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι Ταραχές (ιρλανδικά: Na Trioblóidí, αγγλικά: The Troubles) είναι η κοινή ονομασία για την εθνο-εθνικιστική[2][3][4][5][6][7][8] σύγκρουση στη Βόρεια Ιρλανδία, που έχει επεκταθεί σε διάφορες περιόδους στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας, στην Αγγλία και στην ηπειρωτική Ευρώπη. Οι Ταραχές άρχισαν στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και θεωρείται από πολλούς ότι έχουν τελειώσει με τη Συμφωνία της «Μεγάλης Παρασκευής» του Μπέλφαστ το 1998,[9][10][11][12][13] αλλά η σποραδική βία συνεχίζεται από τότε.[10][14][15] Σε διεθνές επίπεδο, οι Ταραχές είναι επίσης γνωστές ως η Σύγκρουση στη Βόρεια Ιρλανδία[16][17][18][19][20] και έχει περιγραφεί συχνά ως πόλεμος.[21][22][23][24][25][26]
Οι Ταραχές | ||||
---|---|---|---|---|
Χάρτης της Βορείου Ιρλανδίας | ||||
Χρονολογία | 8η Οκτωβρίου 1968–1998 | |||
Τόπος | Βόρεια Ιρλανδία (κυρίως) Η βία κατά καιρούς εξαπλώθηκε στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας, στην Αγγλία και την ηπειρωτική Ευρώπη | |||
Έκβαση | Στρατιωτικό αδιέξοδο[1] Παραστρατιωτικές εκεχειρίες Συμφωνία του Μπέλφαστ Συμφωνία του Σαιντ Άντριους Έναρξη της εκστρατείας των αντιφρονούντων Ιρλανδών Δημοκρατικών και νομιμοφρόνων | |||
Αντιμαχόμενοι | ||||
| ||||
Απολογισμός | ||||
| ||||
Τραυματίες: 47.541+ |
Η σύγκρουση ήταν κυρίως πολιτική, αλλά είχε επίσης μια εθνοτική ή θρησκευτική διάσταση,[27] αν και δεν ήταν μια θρησκευτική σύγκρουση.[28] Τα βασικά διακυβεύματα ήταν το συνταγματικό καθεστώς της Βόρειας Ιρλανδίας και η σχέση μεταξύ των δύο κύριων κοινοτήτων. Ενωτικοί και νομιμόφρονες, οι οποίοι είναι ως επί το πλείστον Προτεστάντες του Όλστερ, σε γενικές γραμμές θέλουν τη Βόρεια Ιρλανδία να παραμείνει στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οι Ιρλανδοί εθνικιστές και ρεπουμπλικανοί, οι οποίοι είναι ως επί το πλείστον Καθολικοί, γενικά θέλουν να εγκαταλείψουν το Ηνωμένο Βασίλειο και αφού ενωθούν με τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας να ενταχθούν σε μια ενωμένη Ιρλανδία. Οι πρώτοι θεωρούν τους εαυτούς τους Βρετανούς και οι τελευταίοι συνήθως βλέπουν τους εαυτούς τους ως Ιρλανδούς. Οι κύριοι συντελεστές των ταραχών ήταν ρεπουμπλικανικές παραστρατιωτικές οργανώσεις (όπως ο Προσωρινός IRA), νομιμόφρονες παραστρατιωτικοί (όπως η UVF και η UDA), οι βρετανικές δυνάμεις κρατικής ασφάλειας (ο βρετανικός στρατός και η RUC, αστυνομία της Βόρειας Ιρλανδίας), πολιτικοί ακτιβιστές και πολίτες. Οι δυνάμεις ασφαλείας της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας έπαιξαν μικρότερο ρόλο. Περισσότεροι από 3.500 άνθρωποι σκοτώθηκαν στη σύγκρουση.