Φαναγορία
αρχαιοελληνική πόλη στην Ρωσία / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Φαναγορία (ρωσικά: Фанагория, γνωστή και ως η Φαναγόρεια, τα Φαναγόρεια, η Φαιναγόρη, η Φαναγόρα) ήταν αρχαία ελληνική αποικία της Τεούς η οποία ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα π.Χ. στη νότια ακτή της χερσονήσου του Ταμάν,[1] στις όχθες του Κιμμέριου Βοσπόρου. Ήταν σημαντικό εμπορικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής της Μαιώτιδας λίμνης καθώς και των πόλεων στις ακτές του δυτικού Καυκάσου.[2] Μετέπειτα αποτέλεσε την ανατολική πρωτεύουσα του βασιλείου του Βοσπόρου, με τη δυτική να είναι στο Παντικάπαιο. Κατά τον Μεσαίωνα αποτέλεσε ένα από τα κέντρα των Χαζάρων, ενώ αργότερα υπήρξε η πρωτεύουσα της Μεγάλης Βουλγαρίας. Στη σημερινή εποχή σε κοντινή απόσταση βρίσκεται ο οικισμός Σεννόυ στην επαρχία Κρασνοντάρ Κράι της Ρωσίας, και τα ερείπια της Φαναγορίας αποτελούν τον μεγαλύτερο χώρο ελληνικών αρχαιοτήτων στη Ρωσία.[3]
Ερείπια της αρχαίας πόλης | |
Άλλες ονομασίες | Φαναγόρεια, Φαιναγόρη, Φαναγόρα |
---|---|
Τοποθεσία | Σεννόυ, Κρασνοντάρ Κράι, Ρωσία |
Περιοχή | Χερσόνησος του Ταμάν |
Είδος | αρχαία πόλη |
Έκταση | 65 εκτάρια |
Ιστορία | |
Κατασκευαστής | Αποικία της Τέου |
Ίδρυση | 540 π.Χ. |
Περίοδοι | Αρχαϊκή εποχή έως Μεσαίωνας |
Πολιτισμοί | Ελληνικός, Βουλγαρικός, Χαζαρικός |
Σημειώσεις | |
Κατάσταση | Ερείπια |