Χάραλντ Χορφάγκρε
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Χάραλντ Α΄ ο Καλλίκομος (Χορφάγκρε), αρχαία νορδική: Haraldr inn hárfagri, νορβηγική: Harald hårfagre, (θεωρητικά περ. 850 - περίπου 932) απεικονίζεται από τους μεσαιωνικούς Ισλανδούς ιστορικούς ως ο πρώτος Βασιλιάς της Νορβηγίας. Σύμφωνα με τις παραδόσεις στη Νορβηγία και την Ισλανδία του δωδέκατου και του δέκατου τρίτου αιώνα βασίλεψε από περί το 872 ως το 930. Πιστεύεται ότι δύο από τους γιους του, ο Έρικ Α΄ ο Αιματοβαφής και ο Χάακον Α΄ ο Αγαθός, διαδέχθηκαν το Χάραλντ Α΄ και έγιναν βασιλείς μετά το τέλος του.
Το μεγαλύτερο μέρος της βιογραφίας του Χάραλντ Α΄ παραμένει ασαφές, δεδομένου ότι οι υπάρχοντες διηγήσεις της ζωής του στις σάγκες έγιναν γραπτές γύρω στους τρεις αιώνες μετά την εποχή του. Στην πραγματικότητα, παρόλο που είναι δυνατό να γραφτεί μία λεπτομερής περιγραφή του Χάραλντ Α΄ ως ήρωα των μεσαιωνικών ισλανδικών σαγκών (όπως κάνει αυτή η καταχώρηση), είναι ακόμη δυνατό να υποστηριχθεί ότι δεν υπήρξε καθόλου τέτοια ιστορική μορφή.
Η ζωή του περιγράφεται σε πολλές από τις σάγκες των Βασιλέων, καμία δεν είναι παλαιότερη από τον 12ο αι. Οι περιγραφές τους για τον Χάραλντ Α΄ και τη ζωή του διαφέρουν σε πολλά σημεία, αλλά είναι σαφές ότι τον 12το και τον 13ο αι. θεωρείτο ότι ο Χάραλντ Α΄ είχε ενοποιήσει τη Νορβηγία σε ένα βασίλειο.
Ήταν γιος του Χάλφνταν του Μέλανος και της Ράγκνχιλντ Σίγκουρντσντοτερ. Οι περισσότερες πληροφορίες για τον ίδιο είναι αβέβαιες, αφού τα περισσότερα στοιχεία σχετικά με τον ίδιο έχουν γραφτεί περίπου τρεις αιώνες μετά το τέλος του· οι Σκανδιναβικοί στίχοι γύρω από τον ίδιο αναφέρονται στις νίκες του επί των αντιπάλων του. Οι πληροφορίες, τις οποίες δίνουν οι Σκανδιναβικοί στίχοι, τις περισσότερες φορές είναι ασύνδετες με τις αντίστοιχες πληροφορίες των σαγκών, που ασχολούνται γενικότερα με το βιογραφικό του. [2] Οι δυο από τους γιους του Χάραλντ Χορφάγκρε, ο Έρικ Α΄ ο Αιματοβαφής από την πρώτη σύζυγό του Ράγκνχιλντ Έρικσντατερ και ο Χάακον Α΄ ο Αγαθός από τη δεύτερη σύζυγο του Τόρα Μάστερστονγκ, κυβέρνησαν το βασίλειο της Νορβηγίας μετά το τέλος του. Οι μόνες από τις δυο πηγές, οι οποίες αναφέρονται για τον ίδιο, είναι δυο Σκανδιναβικά έπη, το πρώτο από αυτά αναφέρεται σχετικά με τη ζωή του Χάραλντ στη βασιλική αυλή και για τη Δανή σύζυγο του, και το δεύτερο σχετίζεται με μάχες τις οποίες ο ίδιος ο Χάραλντ κέρδισε. [3] Οι πληροφορίες που σχετίζονται με τη ζωή του, γράφτηκαν στα έπη (sagas) μετά τον 12ο αι.: την περίοδο του 12ου και του 13ου αι. εμφανίζεται ο Χάραλντ να έχει ενοποιήσει ολόκληρη τη Νορβηγία. Ωστόσο οι περισσότεροι ιστορικοί αναφέρουν ότι κυβέρνησε τις παραλιακές περιοχές της νότιας Νορβηγίας, και όχι ολόκληρη τη χώρα. Στις σάγκες του Σνόρρι Στούρλουσον, οι οποίες είναι οι παλαιότερες και περισσότερο αξιόπιστες σχετικά με τη ζωή του Χάραλντ, αναφέρεται ότι κληρονόμησε από τον πατέρα του Χάλφνταν τα μικρά βασίλεια στο Βέστφολντ, με κηδεμόνα τον αδελφό της μητέρας του Γκούθορμ.