Χώρα του Λεόν
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Λεόν ή Λεοναί[1] (bro Leon στα βρετανικά), παλαιότερα Loonois[2], είναι μια περιοχή της Βρετάνης, παλαιά κομητεία η οποία αντιστοιχούσε σε μία επισκοπή, την Επισκοπή του Λεόν, η οποία διαιρέθηκε στην συνέχεια στην Υποκομητεία του Λεόν και το Φέουδο του Λεόν. Ήταν επίσης βαρονία, βαϊλάτο, καθώς και φορολογική επαρχία.
Χώρα του Λεόν | |||
---|---|---|---|
| |||
48°34′59″N 4°1′59″W | |||
Περιφέρεια | Βρετάνη | ||
Ίδρυση | 865 | ||
Έκταση | 2 019 | ||
Σχετικά πολυμέσα | |||
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Η Χώρα του Λεόν οριοθετείται στα ανατολικά από τον ποταμό του Μορλαί ή "Dossen" (Dosenn στα βρετανικά, παραπόταμο των ποταμών Κεφλέτ και Ζαρλό), σύνορο με το Τρεγκόρ, στα νότια από τα φυσικά σύνορα των Όρων του Αρέ και από τον ποταμό του Ελόρν, σύνορο με την Κορνουάιγ και πιο συγκεκριμένα στο επίπεδο του Pont de Rohan[note 1]. Η πόλη του Μορλαί είναι, στην αριστερή της όχθη, στην Χώρα του Λεόν και, στην δεξιά της όχθη, στο Τρεγκόρ.
Τα σύνορά της είναι αυτά της παλαιάς Επισκοπής του Λεόν, η οποία περιελάμβανε τρεις χώρες, οι οποίες κατά τον 13ο αιώνα αναβαθμίστηκαν σε αρχιδιακονίες : το Λεόν, όπως ήταν ευρέως γνωστό, το οποίο ονομαζόταν επίσης Άνω Λεόν (Gourre Leoun), στα δυτικά του Aber Wrac'h, της Χώρας του Αχ, της οποίας το όνομα γράφεται σήμερα ως Ac'h και μεταξύ των δύο φέουδων του Ιγί (Kemenet Illi) με κέντρο το Λενεβέν. Το αρχικό Λεόν, αποτελούσε κατά την Ύστερη Περίοδο του Μεσαίωνα το δυτικό τμήμα της Ντομνονέ, το οποίο αντιστοιχούσε στις δύο αρχιδιακονίες του Κεμενέ ντ'Ιγί, το οποίο αποσχίστηκε κατά μία άγνωστη ημερομηνία, και του Λεόν με εξαίρεση την Χώρα του Ac'h και ίσως της Χώρας του Νταουντούρ μεταξύ του Λαντερνώ, του Μορλαί, του Ελόρν και των Όρων του Αρέ, με τοπ Νταουντούρ να γίνεται αργότερα Φέουδο του Λεόν γύρω από το Λα Ρος Μωρίς. Μέχρι την σταθεροποίησή τους στις αρχές του 13ου αιώνα, τα σύνορα ήταν μεγαλύτερα σε έκταση προς τα ανατολικά και προς τα νότια, όπου μεταβλήθηκαν κατά καιρούς. Διοικητικά (sénéchaussées, δικαιοδοσίες, εδάφη των Ηγεμόνων του Λεόν), στο νότιο τμήμα τους, δεν έφτασαν ποτέ τα σύνορα της επισκοπής.
Εκτός από μια υποκομητεία, η οποία για ένα διάστημα διοικούνταν από έναν Επίσκοπο, το Λεόν ήταν μία εκ των επτά βαρονιών των Κρατών της Βρετάνης, η οποία αναφέρεται ως έδαφος του Γοδεφρείδου το 1185. Καθώς η τοπική διοίκηση ανήκε στον επίσκοπο-κόμη, αυτή η βαρονία έδεινε την δυνατότητα με μιρκό χρηματικό κόστος στην ίδια οικογένεια των Ροάν, κληρονόμου της Υποκομητείας του Λεόν τον 14ο αιώνα και παράλληλα ηγεμόνα της βαρονίας του Ροάν στο Βαννεταί, να συγκεντρώσει ακόμη περισσότερους τίτλους ιδιοκτησιών και ευγένειας. Οι Ροάν, θεωρώντας πως ο γάμος της Άνας της Βρετάνης, τους είχε "αναβαθμίσει" στον τίτλο του πρίγκιπα εντός του Δουκάτου της Βρετάνης, ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν από το 1491 τον τίτλο του Πρίγκιπα του Λεόν, χωρίς ωστόσο το Λεόν να φέρει τον τίτλο του Πριγκιπάτου.