Sieĝo de la Alkazaro
From Wikipedia, the free encyclopedia
La Sieĝo de la Alkazaro estis batalo ege simbola kiu okazis komence de la Hispana Enlanda Milito. En ĝi kontraŭstaris milicoj favoraj al la registaroj de la Popola Fronto kaj insurekciaj militistoj kontraŭ la Respubliko, favore de la insurekciuloj en Toledo. Tiuj lastaj rifuĝiĝis en la Alkazaro de Toledo, tiama Altlernejo de Infanterio, akompanataj de siaj familioj. La Alkazaro estis uzata de la tiama ribeliĝinta kolonelo José Moscardó kiel defenda punkto kaj rezistejo de la Civila Gardistaro kaj tute sieĝata kaj detruita de la trupoj lojalaj al la Dua Hispana Respubliko dum la sieĝo kiu daŭris 70 tagojn de la 22-a de julio ĝis la 28-a de septembro 1936. Ĝi estis liberigata tiun lastan tagon fare de la Armeo de Afriko sub la gvido de la generalo José Enrique Varela kaj vizitata sekvatage de la generalo Francisco Franco, ĉefo de la naciisma bando, kiuj prokrastis la antaŭeniron al Madrido por liberigi la Alkazaron.