آدولف آیشمن
سیاستمدار نازی / From Wikipedia, the free encyclopedia
آدولف اتو آیشمن (به آلمانی: Adolf Otto Eichmann) مسئول «اداره امور مربوط به یهودیان» در «اداره اصلی امنیت رایش» بود.[1] وی که از افسران بلندپایه حزب نازی بود، در جریان جنگ جهانی دوم، دستور فرستادن بسیاری از یهودیان را به «کورههای آدمسوزی» صادر کردهبود.[2] وی پس از شکست آلمان نازی در جنگ جهانی دوم، موفق شد تا به همراه خانوادهاش به آرژانتین فرار کند، اما توسط موساد شناسایی شد و توسط یک گروه کماندویی متشکل از افسران موساد و شاباک، ربوده و به اسرائیل آورده شد. وی در دادگاهی در اورشلیم به ۱۵ جرم مختلف که مهمترین آنها «جنایت علیه قوم یهود»، «جنایت علیه بشریت» و «جنایت جنگی در دورهٔ آلمان نازی» بود،[1] متهم و محکوم شد. وی در سال ۱۹۶۲ میلادی در اسرائیل «اعدام» شد.[3]
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
کارل آدولف آیشمان | |
---|---|
زاده | ۱۹ مارس ۱۹۰۶ زولینگن، استان راین، پادشاهی پروس، امپراتوری آلمان |
درگذشته | ۱ ژوئن ۱۹۶۲ (۵۶ سال) رمله، اسرائیل |
درجه | اوبراشتورمبانفورر |
یگان | اساس، RSHA |
جنگها و عملیاتها | جنگ دوم جهانی |
نشانها | صلیب آهنین، درجه دومصلیب لیاقت در جنگ کلاس اول با شمشیر |
همسر(ان) | ورونیکا لیب (ا. ۱۹۳۵) |
فرزندان | کلاوس آیشمان (متولد ۱۹۳۶ در برلین) هورست آدولف آیشمان (متولد ۱۹۴۰ در وین) |
امضاء |
آیشمن پس از تحصیل ضعیف در مدرسه، برای مدت کوتاهی برای شرکت معدنی پدرش در اتریش کار کرد، جایی که خانواده در سال ۱۹۱۴ به آنجا نقل مکان کرده بودند. او در سال ۱۹۳۳ به آلمان برگشت وبه Sicherheitsdienst (SD، "سرویس امنیتی") پیوست. در آنجا او به عنوان رئیس بخش مسئول امور یهودیان منصوب شد - به ویژه مهاجرت، که نازیها از طریق خشونت و فشار اقتصادی آن را تشویق کردند. پس از شروع جنگ جهانی دوم در سپتامبر ۱۹۳۹، آیشمن و کارکنانش ترتیبی دادند که یهودیان در محلههای یهودی نشین در شهرهای بزرگ متمرکز شوند با این انتظار که آنها به شرق یا خارج از دریا منتقل شوند. او همچنین نقشههایی برای رزرو یهودیان، ابتدا در نیسکو در جنوب شرقی لهستان و بعداً در ماداگاسکار طراحی کرد، اما هیچیک از این طرحها اجرا نشد.
نازیها حمله به اتحاد جماهیر شوروی را در ۲۲ ژوئن ۱۹۴۱ آغاز کردند و سیاست یهودی آنها از مهاجرت اجباری به نابودی تغییر کرد. برای هماهنگی برنامهریزی برای نسلکشی، راینهارد هایدریش، مافوق آیشمن، میزبان رهبران اداری رژیم در کنفرانس Wannsee در ۲۰ ژانویه ۱۹۴۲ بود. آیشمن برای او اطلاعات جمعآوری کرد، در کنفرانس شرکت کرد و صورتجلسه را تهیه کرد. آیشمن و کارکنانش مسئول تبعید یهودیان به اردوگاههای کشتار شدند، جایی که قربانیان با گاز مورد استفاده قرار میگرفتند. پس از اینکه آلمان مجارستان را در مارس ۱۹۴۴ اشغال کرد، آیشمن بر اخراج بیشتر جمعیت یهودی نظارت کرد. بیشتر قربانیان به اردوگاه کار اجباری آشویتس فرستاده شدند، جایی که حدود ۷۵ درصد به محض ورود به قتل رسیدند. تا زمان توقف حمل و نقل در ژوئیه ۱۹۴۴، ۴۳۷۰۰۰ نفر از ۷۲۵۰۰۰ یهودی مجارستان کشته شده بودند. دیتر ویسلیسنی در دادگاه نورنبرگ شهادت داد که آیشمن به او گفت که «با خنده به گور خواهد پرید، زیرا این احساس که پنج میلیون نفر بر وجدان خود دارد برای او منبع رضایت فوق العاده ای خواهد بود.»
پس از شکست آلمان در سال ۱۹۴۵، آیشمن توسط نیروهای آمریکایی دستگیر شد، اما او از یک اردوگاه بازداشت گریخت و برای جلوگیری از بازداشت مجدد دائماً در حومه آلمان نقل مکان میکرد. او در نهایت به روستایی کوچک در نیدرزاکسن رفت و تا سال ۱۹۵۰ در آنجا زندگی کرد تا زمانی که با استفاده از اسناد جعلی که با کمک سازمانی به سرپرستی اسقف کاتولیک آلویس هودال به دست آورده بود به آرژانتین نقل مکان کرد. اطلاعات جمعآوری شده توسط موساد، آژانس اطلاعاتی اسرائیل، مکان او را در سال ۱۹۶۰ تأیید کرد. تیمی از مأموران موساد و شین بت آیشمن را دستگیر کردند و او را به اسرائیل آوردند تا در ۱۵ اتهام جنایی از جمله جنایات جنگی، جنایت علیه بشریت و جنایت علیه مردم و قوم یهود محاکمه شود. در طول محاکمه، او هولوکاست یا نقش خود در سازماندهی آن را انکار نکرد، اما گفت که صرفاً دستورات یک سیستم توتالیتر Führerprinzip را دنبال میکند. او در تمام اتهامات مجرم شناخته شد و در ۱ ژوئن ۱۹۶۲ به دار آویخته شد. این محاکمه بهطور گسترده در رسانهها دنبال شد و بعدها موضوع چندین کتاب از جمله آیشمن در اورشلیم اثر هانا آرنت شد که آرنت در آن عبارت «ابتذال شر» برای توصیف آیشمن را ابداع کرد.