آفتابنگار کمبل استوکس
From Wikipedia, the free encyclopedia
آفتابنگار کمبل استوکس (یا کرهٔ استوکس) یکی از انواع آفتابنگار است. این وسیله نخستین بار توسط جان فرانسیس کمبل در سال ۱۸۵۳ اختراع و توسط جرج گابریل استوکس در سال ۱۸۷۹ اصلاح شد. طرح اولیه که توسط کمبل ارائه شده بود؛ متشکل از یک کرهٔ شیشهای بود که درون یک کاسه چوبی قرار گرفته و خورشید با سوزاندن روی کاسه اثر میگذاشت. اصلاح استوکس این بود که نگهدارندهٔ کره را از فلز ساخت و یک نگهدارنده نوار را در پشت کره قرار داد تا با سوزانده شدن نوارها بتوان به مدت زمانی که خورشید در آسمان تابیدهاست پی برد.
این دستگاه برای ثبت مدت تابش آفتاب طراحی شدهاست که باعث ایجاد رد سوختگی در نوار میشود.