مدت تابش آفتاب
From Wikipedia, the free encyclopedia
مدت تابش آفتاب یا ساعتهای تابش آفتاب یک شاخص اقلیمی است، که مدت زمان تابش آفتاب را در یک دوره معین (معمولاً یک روز یا یک سال) برای یک مکان خاص در کره زمین اندازهگیری میکند، که این مقدار معمولاً به صورت میانگین طی چند سال بیان میشود. این یک شاخص کلی از میزان ابری بودن یک مکان است و بنابراین با تابش خورشیدی تفاوت دارد که کل انرژی دریافتشده از نور خورشید را در طول یک دوره زمانی معین اندازهگیری میکند.
<۱۲۰۰ ساعت
۱۲۰۰–۱۶۰۰ ساعت
۱۶۰۰–۲۰۰۰ ساعت ۲۰۰۰–۲۴۰۰ ساعت |
۲۴۰۰–۳۰۰۰ ساعت
۳۰۰۰–۳۶۰۰ ساعت
۳۶۰۰–۴۰۰۰ ساعت > ۴۰۰۰ ساعت |
مدت تابش آفتاب معمولاً به صورت «ساعت در سال» یا «ساعت در روز» (بهطور میانگین) بیان میشود. مقدار اول نشاندهنده میزان عمومی آفتابی بودن یک مکان در مقایسه با سایر مکانها است، در حالی که دومی امکان مقایسه تابش آفتاب را در فصول مختلف در همان مکان فراهم میکند.[2] یکی از معیارهای پرکاربرد دیگر، «نسبت مدت زمان ثبتشده تابش آفتاب به طول روز» در بازهٔ مورد نظر است.
یک استفادهٔ مهم از دادههای مدت تابش آفتاب برای توصیف وضعیت آبوهوای اماکن، به ویژه استراحتگاههای سلامتی است. همچنین از این شاخص اغلب برای معرفی و تبلیغ مقاصد گردشگری استفاده میشود.[2]