حصنالاکراد
دژی در سوریه / From Wikipedia, the free encyclopedia
حصنالاکراد یا دژ شَهْسَواران (در عربی «حصن الفرسان»، «قلعة الحصن» یا «حِصن الأکراد»، در زبانهای اروپایی: Krak des Chevaliers به معنی دژ شهسواران) نام دژی تاریخی و به صورت قلعهٔ هممرکز در سوریه است. این دژ گاهی با نام دژ کِرْکْ یا دژ کردان هم نامیده میشود. این قلعه در زمان حملات صلیبیون مرکز فرماندهی شوالیههای مالت بود. ساختمان اولیهٔ آن در ۱۰۳۱ میلادی برای امیر حلب ساخته شده بود. این دژ در سال ۲۰۰۶ در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شدهاست اما از سال ۲۰۱۳ و آغاز جنگ داخلی سوریه، در فهرست میراث جهانی در معرض خطر قرار گرفتهاست.
دژ شهسواران یا حصنالاکراد | |
---|---|
حصن الفرسان | |
شهرستان تلکلخ، سوریه | |
| |
مختصات | ۳۴٫۷۵۶۹۴۴°شمالی ۳۶٫۲۹۴۴۴۴°شرقی / 34.756944; 36.294444 |
گونه | قلعه هممرکز |
اطلاعات پایگاه | |
کنترلکننده | پادشاهی کرد ایوبی <small{) کنتنشین طرابلس (۱۱۱۰–۱۱۴۳) |
دسترسپذیری برای مردم | قابل دسترسی |
پیشینه مکان | |
ساخت | ۱۰۳۱ (اولین قلعه) ۱۱۴۲–۱۱۷۰ (دومین قلعه) |
سازنده | نصر بن صالح بن مرداس (اولین قلعه) شوالیههای هوسپیتالر (دومین قلعه) |
مصالح | سنگ آهک |
نبردها/جنگها | جنگهای صلیبی جنگ داخلی سوریه |
بخشی از | دژ شهسواران و قلعه صلاحالدین |
معیار ثبت | فرهنگی: ii, iv |
شمارهٔ ثبت | ۱۲۲۹–۰۰۱ |
تاریخ ثبت | ۲۰۰۶ |
در خطر؟ | ۲۰۱۳ – تا الان |
مساحت | ۲٫۳۸ |
منطقه حائل | ۳۷٫۶۹ |
حصنالاکراد بر روی کوه جلیل، متصل به کوههای لبنان، در شمالغربی حمص، میان این شهر و بعلبک و مشرف بر حماه قرار دارد. قلعه پیش از قرن ۱۱ میلادی، حصن السَّفَح (قلعه سراشیب) خوانده میشد اما با حضور یافتن کردها در این محل، حصنالاکراد نام گرفت و در جنگهای صلیبی دژ یا قلعه شهسواران خوانده شد. امروزه این بنا را قلعةالحصن نیز میگویند. کاوشهای باستانشناسان ۲۰، موجب کشف آثار بسیاری در این قلعه گردید، از جمله در سال ۱۹۳۸ مجموعه لوحهای گچی متعلق به کلیسا و هفت لوح متعلق به سربازخانهها یافته شد و در سال ۱۹۸۱ قبور و سلاحهایی متعلق به جنگهای صلیبی، در سال ۱۹۸۵ اشیای متنوع و جمجمههای بزرگان مسیحی و بقایای اسلحه و اشیای سفالی. حصنالاکراد با نقشهای واحد و در یک زمان ساخته نشده و الزامات دفاعی باعث شکلگیری آن در دورههای مختلف شدهاست. این قلعه که برای سکونت هزاران مرد جنگی ساخته شدهاست، از بزرگترین و زیباترین و مهمترین قلعههای نظامی قرون وسطا بهشمار میرود و راه آن بسیار صعبالعبور بودهاست. علاوه بر نظامیان، صنعتگران و بردگان نیز در آنجا ساکن بودند. ساخت این قلعه اگرچه ابداعی مهم برای حفظ امنیت و دفاع بوده، اما نمونه حصار خارجی یا دیوار مضاعفی که دور قلعه را فراگرفته است، قبلاً در قسطنطنیه بیزانسی و بغداد زمان خلفای عباسی ساخته شده بود.[1]