مهاجرت هندوآریاییها
From Wikipedia, the free encyclopedia
چند فرضیه دربارهٔ خاستگاه آریاییها و هندواروپاییان در میان است که میتوان به فرضیه آناتولی، فرضیه ارمنستان، فرضیه کورگان، فرضیه ایران، فرضیه هند (با نامگذاری آریاییان بومی یا خاستگاه هندی)، فرضیه اروپا (با نامگذاری پیوستگی پارینه سنگی) و آنها را فهرست کرد. به ترتیب تاریخی، در این میان فرضیه کورگان کهنهتر است و ماریا گیمبوتاس آن را بر پایه یافتههای باستانشناسی سکا پیرامون خمیدگی ولگا در سامارا و نیز سروگلازووا در زمینهای پست غرب دریای کاسپین، پیش نهادهاست. (۱۹۵۶ میلادی) از دیدگاه زمانی پژوهش و مستندسازی بیشتر و ردهبندی گستردهتری برای آن انجام پذیرفتهاست. فرضیه ایران را فریدون جنیدی در ۱۳۵۸ (برابر با ۱۹۸۰ میلادی) با کتاب زندگی و مهاجرت آریاییها بر پایه گفتارهای ایرانی[1] به میان آورد. کسانی همچون جهانشاه درخشانی و رضا مرادی غیاث آبادی ودکتر آشرفیان بناب نیز از نظریه پردازان همین نگرهاند و خاستگاه همه تیرههایی را که امروزه هندواروپایی میگویند ایران میدانند.[2] فرضیه ارمنستان از سوی دو زبانشناس شوروی سابق گامکرلیدزه و ایوانف در سال ۱۹۸۵ میلادی بدنبال یافتههای چشمگیر باستان شناختی هیتیها که نخستین کتیبه کهن آریاییها که تا آن زمان یافته شده بود را دربرمی گرفت و باستانشناسی قفقاز شناسانده گشت.[3] فرضیه آناتولی را کالین رنفرو در ۱۹۸۷ میلادی پس از بررسی زبانشناختی یافتههای باستانشناختی هیتیها در آناتولی پیش کشید.[3] در ۱۹۹۳ دیوید فرالی فرضیه هند (بومیان آریایی) را پیش نهاد. این نگره بر پایه تمدن دره سند (بیشتر در پاکستان امروزی و بخش اندکی از شمال غربی هند) و یافته آن به نام هاراپا گسترش یافتهاست و هوادارانی دارد.[3] فرضیه اروپا[3][4] واپسین و تازهترین فرضیه در این باره است که به وارون همه فرضیههای دیگر، اروپا را خاستگاه این زبان و نژاد وابسته به آن میداند.
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آنرا از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
گرچه هیچکدام از این فرضیهها نتوانستهاند پذیرش همه دانشگاهیان را بدست آورند، چرا که این جستار با سیاست پیوند خورده و هر یک از نژادهای این خانواده زبانی میخواهد خود را وارث خاستگاه آغازین بداند.[5]