ونرا ۲
ونرا ۲ ، فضاپیمای اتحاد جماهیر شوروی که قصد کشف زهره را داشت / From Wikipedia, the free encyclopedia
ونرا ۲ توسط موشک حامل مولنیا پرتاب شد و از سایت ۳۱/۶ پایگاه فضایی بایکونوربه فضا پرتاب شد. این پرتاب در ساعت 05:02 UTC در ۱۲ نوامبر سال ۱۹۶۵ طی سه انجام شد، مرحله اول، قرار دادن فضاپیما و Blok-L مرحله بالا رفتن در مدار زمین قبل از اینکه Blok-L شلیک کند تا ونرا ۲ را به مدار خورشید مرکزی محدود به زهره بکشاند. با حضیض خورشید از ۰٫۷۱۶ AU، اوج از 1.197 AU، خروج از مرکز از ۰٫۲۵۲، تمایل از ۴٫۲۹ درجه و دوره مداری آن ۳۴۱ روز است.
گونه مأموریت | زهره flyby[1] |
---|---|
اپراتور | شرکت موشکی اسپی کارالیوف و صنایع فضایی انرگیا |
شناسهٔ کوسپار | 1965-091A[2] |
شماره ستکات | 1730[2] |
مدت مأموریت | 3 months and 15 days |
ویژگیهای فضاپیما | |
فضاپیما | 3MV-4 No.4 |
سازنده | شرکت موشکی اسپی کارالیوف و صنایع فضایی انرگیا |
جرم پرتاب | ۹۶۳ کیلوگرم (۲٬۱۲۳ پوند) |
آغاز مأموریت | |
تاریخ راهاندازی | 12 November 1965, 05:02 (1965-11-12UTC05:02Z) UTC[3] |
موشک | مولنیا (موشک) |
سایت پرتاب | پایگاه فضایی بایکونور 31/6 |
پایان مأموریت | |
واپسین تماس | ۲۴ آوریل ۲۰۲۴&#۱۶۰;(۱۹۶۶-۰۳) Shortly before flyby |
مشخصات مداری | |
سامانه مرجع | مدار زمینمرکزی |
رژیم مأموریت | مدار نزدیک زمین |
حضیض gee | ۲۰۵ کیلومتر (۱۲۷ مایل) |
اوج gee | ۳۱۵ کیلومتر (۱۹۶ مایل) |
انحراف مداری | ۵۱٫۸° |
تناوب | 89.71 minutes |
پرواز از زهره | |
نزدیکترین فاصله | 27 February 1966, 02:52 UTC |
فاصله | ۲۳٬۸۱۰ کیلومتر (۱۴٬۷۹۰ مایل) |
Kosmos 27 ← |
ونرا ۲ (روسی: Венера-2 به معنای زهره 2)، همچنین به عنوان 3MV-4 No.4 شناخته شده یک فضاپیمای اتحاد جماهیر شوروی بود که قصد کشف زهره را داشت. فضاپیمای 3MV-4 که به عنوان بخشی از برنامه ونرا پرتاب شد، پس از پرواز به زهره، از آن گذشت و نتوانست دادهها را بازگرداند.
فضاپیمای ونرا ۲ به دوربینهای مختلف مجهز بود، همچنین به یک ردیاب مغناطیس سنج، خورشیدی و کیهانی، آشکارسازهای پیزوالکتریک، تلههای یونی، شمارشگر گایگر و گیرندهها برای اندازهگیری انتشار رادیوی کیهانی نیز مجهز شدهاست.[4] این فضاپیما نزدیکترین رویکرد خود را به زهره در ساعت 02:52 UTC در ۲۷ فوریه ۱۹۶۶ داشت، که از فاصله ۲۳٬۸۱۰ کیلومتر (۱۴٬۷۹۰ مایل) آن عبور کرد.[2]
در طول پرواز، تمام ابزارهای ونرا ۲ فعال شدند و تماس رادیویی با فضاپیما به حالت تعلیق درآمد. سیستم کاوشگر به این صورت بود که دادهها را با استفاده از ضبط کنندههای پردازنده ذخیره کرده و پس از بازگرداندن اطلاعات، آن را به زمین منتقل کند. پس از پرواز، این فضاپیما نتوانست ارتباطات خود را با زمین برقرار کند و در ۴ مارس ۱۹۶۶ گم شد.[4] بررسی خرابی پیش آمده مشخص کرد که فضاپیما به دلیل نقص در سیستم رادیاتور بیش از حد گرم شدهاست.[5]