آواشناسی
From Wikipedia, the free encyclopedia
آواشناسی[1] یا فونتیک (به فرانسوی: Phonétique) شاخهای از زبانشناسی است که به مطالعه اصوات گفتار انسان میپردازد[2] و با خواص فیزیکی اصوات گفتاری (آواها) ارتباط دارد که عبارتند از: تولید فیزیولوژیکی آنها، خواص آکوستیک، درک مخاطب و وضعیت نروفیزیولوژیکی. از سوی دیگر، واجشناسی به تعیین مشخصات دستوری چکیده سامانههای اصوات مربوط میشود.