استاندارد ۲۸۰۰ ایران
From Wikipedia, the free encyclopedia
آییننامه ایمنی ساختمانها در برابر زلزله یا استاندارد ۲۸۰۰ مجموعه قوانین سازه ای برای طراحی لرزه ای سازه در برابر زلزله است.
این مقررات در دهه چهل، که بعدها در فصلی از استاندارد ۵۱۹ ایران قرار گرفت، گامی در مسیر مقاومسازی سازهها در برابر زلزلههای مخرب در ایران بود. تصویب و اجرای اجباری آییننامه طراحی ساختمانها در برابر زلزله (استاندارد ۲۸۰۰) در سالهای ۱۳۶۶و ۱۳۶۷ نیز عزم ملی و برنامه دولت ایران را با وجهه علمی، رسمیت قانونی بخشید.
تدوین این آییننامه موجب رونق ضوابط مهندسی در روند ساخت و ساز کشور شد و در عین حال، تلاش برای اجرای فراگیر آن و جلوگیری از تخلفات، در کاهش خسارات ناشی از زلزله، بسیار مؤثر بود.
هیئت دولت، تجدید نظر در «آییننامه طراحی ساختمانها در برابر زلزله» را بر عهده وزارت مسکن و شهرسازی (مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن) گذاشتهاست که این مهم هر ۵ سال یکبار انجام پذیرد.[1]
از مهمترین بحثهای سازه ایی که در این آییننامه بحث میشود. تعیین نیروی زلزله وارد بر ساختمان و کنترل نا منظمیها در سازه میباشد.