استعمارگری اسپانیا در قاره آمریکا
From Wikipedia, the free encyclopedia
استعمارگری اسپانیا در قاره آمریکا (انگلیسی: Spanish colonization of the Americas) گسترش استعمارگری تحت تاج کاستیا توسط کنکیستادورها یا همان فاتحان اسپانیایی آغاز گردید و در ادامه توسط مدیران و مبلغان مذهبی توسعه یافت، انگیزهٔ اصلی آنها برای گسترش استعمار، تجارت و القای ایمان کاتولیسیسم با استفاده از سرخپوستان بود.
این مقاله ممکن است حاوی ترجمهٔ تقریبی از زبانی دیگر باشد و ممکن است کل یا بخشی از متن آن توسط یک رایانه یا مترجمهای ماشینی تولید شده باشد. |
سرآغاز این استعمارگری همزمان با ورود کریستف کلمب در سال ۱۴۹۲ به قاره آمریکا و در ادامهٔ آن برای بیش از ۳ قرن توسط امپراتوری اسپانیا در سراسر جزایر کارائیب، نیمی از آمریکای جنوبی، بسیاری از مناطق مرکزی آمریکا، و بسیاری دیگر از مناطق شمال را شامل میگردید، برآورد شده که در طول دوران استعمار یعنی از حدود (۱۴۹۲ تا ۱۸۳۲) در مجموع ۱۸/۶ میلیون اسپانیایی در آمریکا یکجانشین و بیشتر از ۲/۵ میلیون در طول دوران پس از استعمار (۱۸۵۰ تا ۱۹۵۰) مهاجرت کردند.
با ورود کریستف کلمب به دریای کارائیب در سال ۱۴۹۲ و به دست آوردن کنترل سرزمینهای بیشتر برای بیش از سه قرن امپراتوری اسپانیا در سراسر جزایر کارائیب، نیمی از آمریکای جنوبی، بیشتر آمریکای مرکزی و بیشتر آمریکای شمالی گسترش مییابد. تخمین زده میشود که در دوره استعمار (۱۴۳۲–۱۸۳۲)، در مجموع ۱٫۸۶ میلیون اسپانیایی در قاره آمریکا ساکن شدند و ۳٫۵ میلیون نفر دیگر نیز در دوران پسااستعمار (۱۹۵۰–۱۸۵۰) مهاجرت کردند. تعداد مهاجران در قرن شانزدهم ۲۵۰٬۰۰۰ تخمین زده شدهاست و بیشتر در طول قرن ۱۸ به دلیل تشویق مهاجرت توسط سلسله جدید بوربون بودهاست.[1] تخمین زده شدهاست که بیش از ۱٫۸۶ میلیون اسپانیایی در بازه زمانی ۱۴۹۲ تا ۱۸۲۴ به آمریکای لاتین مهاجرت کردهاند، و میلیونها نفر دیگر پس از استقلال به مهاجرت ادامه دادهاند.
در مقابل، جمعیت بومی در یک قرن و نیم اول پس از سفرهای کلمب، در درجه اول از طریق شیوع بیماریهای آفریقایی-اوراسیا، تقریباً ۸۰ درصد سقوط کرد.[2]گفته میشود که این اولین اقدام گسترده نسلکشی در عصر مدرن است.[3] میتوان سال کرد که آیا کاهش عظیم جمعیت نسلکشی تلقی میشود (تلاش آگاهانه آگاهانه برای پاک کردن گروهی از مردم از روی زمین)، زیرا در آن زمان هیچکس از عوامل غیبی که باعث مرگ میلیونها نفر شدهاست، آگاهی نداشتهاست. اختلاط نژادی فرایندی اساسی در استعمار اسپانیا در قاره آمریکا بود و در نهایت منجر به هویت آمریکای لاتین شد که فرهنگهای آفریقایی، اسپانیاییتبار و بومی آمریکایی را با هم ترکیب میکند.
سلسله هابسبورگ ثروت آمریکا را در جنگهای بی هدف در سرتاسر اروپا هدر داد، چندین بار بدهی خود را پرداخت نکرد و اسپانیا را ورشکست کرد. در اوایل قرن نوزدهم، جنگهای استقلال آمریکای اسپانیا منجر به جدایی و متعاقباً تقسیم شدن بیشتر سرزمینهای اسپانیا در قاره آمریکا شد، به جز کوبا و پورتوریکو، که سرانجام در سال ۱۸۹۸، پس از جنگ اسپانیا و آمریکا، به اسپانیا باختند. از دست دادن این سرزمینها حاکمیت اسپانیا در قاره آمریکا را خاتمه داد.