انجمن حجتیه
From Wikipedia, the free encyclopedia
انجمن حُجّتیّه تشکیلاتی بهائیستیز بود که با تأیید حسین بروجردی[1] و به گفته موسس آن محمود حلبی با هدفِ دفاع «علمی» از اسلام در مقابل آیین بهائی و تلاش برای «فراهم کردن زمینهٔ ظهور ولی عصر» در زمان پهلوی دوم راهاندازی گردید.[2][3] متمم اساسنامه انجمن حجتیه که بعد از انقلاب در سال ۱۳۵۸ تهیه شد، هدف انجمن را «از بین بردن کامل امکانات اجتماعی و اقتصادی و تشکیلاتی بهائیت» ذکر میکند.[4]
این انجمن که با دریافت کمکهای مالی از جانب رهبران روحانیت امورات خود را سپری می کرد[5] روزبهروز بر توانائیهای خود افزود و به شبکهای گسترده و سازمانیافته با ۱۲۰۰۰ عضو در سراسر ایران تبدیل شد.[6][7][8]
انجمن حجّتیه در ارعاب،[9] دستگیری و آزار و اذیت بهائیان نقش بهسزایی ایفا نمود.[10][11] اعضای انجمن با رخنه در میان بهائیان، به اطلاعات آماری این جامعه دست یافتند و بلافاصله پس از انقلاب، با دراختیار داشتن این اطلاعات، نقش مؤثری در ربودن، دستگیری و اعدامهای گستردهٔ رهبران بهائی، و نیز کوشش در فلج کردن زندگی روزمرهٔ بهائیان ایران، از آن زمان تا به امروز، ایفا نمودند.[12][13] حلبی اینگروه را در سال ۱۳۶۲ پس از تهدید روحالله خمینی و ایرادِ اتهام خیانت و ارتجاع، منحل نمود.[14] انحلال داوطلبانهٔ این انجمن نهتنها فعالیتها و نفوذش را در دستگاههای دولتی جمهوری اسلامی تخفیف نداد، بلکه برعکس روند سرکوب بهائیان ایران را پس از انقلاب گسترش بخشید.[15][16][17][18]
انجمن حجّتیه در آموزش رهبران انقلاب ۱۳۵۷ و سازماندهی دولت جمهوری اسلامی در کشور نفوذ بسیار داشت. اعضای انجمن از زمان انحلالش تاکنون در قوهٔ قضائیه، دستگاههای امنیتی و دفاتر کارگزینی برای نهادهای حکومتی فعّال بودهاند.[19] از شخصیتهای سیاسی مهم که سابقهٔ عضویت در انجمن، یا همدلی با بهائیستیزی آن داشتند و پس از انقلاب ۱۳۵۷ به مقامات عالی در حکومت جمهوری اسلامی دست یافتهاند میتوان به علی خامنهای، علی اکبر ولایتی، محمدعلی رجایی، کمال خرازی،[20] حدّاد عادل، علیاکبر پرورش، و جواد ظریف اشاره کرد.[21][22] بعضی از اعضای بلندپایهٔ سازمان مجاهدین خلق نیز، مانند مهدی ابریشمچی، سابقاً عضو انجمن بودند.[23][24][25]
با رهبری علی خامنهای، برخی از کسانی که در مشرب سیاسی و اعتقادی خود با انجمن حجّتیه همدلی میکردند، مانند مصباح یزدی، به کانونهای قدرت نزدیک شدند.[26] در زمان ریاستجمهوریِ محمود احمدینژاد گمان میرفت بین او و انجمن حجّتیه ارتباطاتی وجود دارد. حسین سجادی از اعضای ارشد و هیئتمدیرهٔ انجمن در کتابی که در زمان ریاستجمهوری احمدینژاد منتشر کرد شخصیتسازیها و زمان ظهور را بهگونهای ترسیم کرد که گویی احمدینژاد از جمله کسانی است که زمینهٔ ظهور امام دوازدهم را فراهم میکند.[27]