برگ
قسمتی از گیاه / From Wikipedia, the free encyclopedia
در گیاهان آوندی، برگها زوائد جانبی ساقهاند که از مریستم انتهایی نوک ساقه پدید میآیند. بیشتر برگها اندامهای پهن و سبز رنگی هستند که با نظم و ترتیب ویژهای بر روی ساقه گیاهان قرار دارند. برگ از پهنک و دمبرگ و نیام تشکیل شدهاست و به رگههای آن رگبرگ میگویند.[1]
این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
این مقاله دربارهٔ برگ گیاهان است. برای دیگر کاربردها، برگ (ابهامزدایی) را ببینید.
پهنک سطح تماس برگ و محیط را زیاد میکند. پهنک به علت نازک بودن دو نقش فتوسنتز و تعرق را به خوبی انجام میدهد. برگ هر گیاه معمولاً ویژگیهای ظاهری خاص خود را دارا است. این ویژگی در درجه اول مربوط به خصوصیات ارثی گیاه و در درجه دوم مربوط به عوامل محیطی مانند نور، رطوبت و دما است.
اصطلاحاً به برگهای بزرگ و تقسیمشده برخی از گیاهان برگشاخه گفته میشود و این اصطلاح بیشتر برای سرخسها به کار میرفته اما امروزه به برگهای نخل و پایانخلها هم برگشاخه میگویند.[2]