بوته سوزان (مجموعه تلویزیونی)
مینیسریال به کارگردانی آگنیشکا هولاند محصول ۲۰۱۳ / From Wikipedia, the free encyclopedia
بوتۀ سوزان (چکی: Hořící keř؛ انگلیسی: Burning Bush) یک مینیسریال درام به کارگردانی آگنیشکا هولاند است که در سال ۲۰۱۳ منتشر شد.
بوته سوزان | |
---|---|
ژانر | درام/زندگینامه |
کارگردان | آگنیشکا هولاند |
بازیگران | تاتیانا پاهوفووا یاروسلاوا پوکورنا |
کشور سازنده | جمهوری چک |
زبان اصلی | چکی |
شمار قسمتها | ۳ |
مکان تولید | پراگ |
مدت | بین ۷۲ تا ۸۴ دقیقه |
تولیدکننده | اچبیاو اروپا |
شبکهٔ اصلی | اچبیاو اروپا |
وبگاه |
این سریالِ گیرا و فراموشنشدنی بر اساسِ شخصیتها و رویدادهای واقعی ساخته شده و بر فداکاری شخصی یک دانشجوی رشتهٔ تاریخ به نام یان پالاخ در پراگ تمرکز دارد که در سال ۱۹۶۹ در اعتراض به اشغال نظامی چکسلواکی توسط اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی خود را به آتش کشید و در انظار عمومی خودکشی کرد. پس از این واقعه، یک وکیل زن جوان به نام داگمار بورشووا، از خانواده پالاخ در محاکمهای علیه دولت کمونیستی (که سعی در بیارزش کردنِ ازخودگذشتگیهای پالاخ برای آزادی چکسلواکی داشت)، دفاع کرد و نامش در تاریخ این کشور ماندگار شد.
مبارزه برای آزادی، اصول اخلاقی، ازخودگذشتگی و اعتراض در آن دوران یأسآور منجر به اتحاد یک ملتِ تحتِ ستم شد که بیست سال بعد حکومت تمامیتخواه را شکست دادند. سالگرد مرگ یان پالاخ، الهامبخش نسل جدیدی از دانشجویان برای شروع اعتراضاتی شد که منجر به سقوط نهایی کمونیسم در چکسلواکی گشت و بخشی از فروپاشی نهایی پرده آهنین بود.
وکیل داگمار بورشووا که زندگی خود را به وقف وکالت و دفاع از رهبران مخالف رژیم نمود، بعدها نخستین وزیر دادگستری در چکسلواکیِ آزاد شد.
این مینیسریال به یان پالاخ، یان زائیتس، اوژن پلوتسک، ریشارد شیویتس و تمام آنانی که جانشان را در نبرد برای آزادی فدا کردند، تقدیم شدهاست.
ایوان ترویان در جشنواره تلویزیونی مونت-کارلو جایزهٔ «حوری زرین» بهترین بازیگر مرد در مینیسریال را دریافت کرد. این فیلم برای نمایش در بخش ویژهٔ سی و هشتمین دورهٔ جشنواره بینالمللی فیلم تورنتو انتخاب شد.[1]
بعدها یک نسخهٔ سینمایی از این مجموعه تلویزیونی تدوین و آماده شد که در ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۳ منتشر شد.[2] این فیلم به عنوان نماینده جمهوری چک جهت رقابت برای جایزه اسکار بهترین فیلم بینالمللی در هشتاد و ششمین دوره جوایز اسکار انتخاب شد؛[3][4] اما آکادمی علوم و هنرهای سینما به این دلیل که این فیلم قبلاً یک سریال بوده و در تلویزیون پخش شده، آنرا نپذیرفت. نسخهٔ تلویزیونی در جمهوری چک ۸ ماه پیش از اکران نسخهٔ سینمایی آن، پخش شده بود.[5]