گریوه
تپه یا پشتهٔ جداافتاده در یک دشت / From Wikipedia, the free encyclopedia
به تپه یا پشتهٔ جداافتاده در یک دشت گَریوه[1] گفته میشود.[2] گریوهها به شکل تپه ای منزوی با اضلاع شیب دار، اغلب عمودی و بالای کوچک و نسبتاً مسطح هستند. گریوهها سطوح کوچکتری نسبت به تختتپهها، فلاتها دارند. به دلیل شکلهای متمایزشان، گریوهها اغلب نشانههایی برای مسیریابی در دشتها و مناطق کوهستانی هستند. جغرافی دانان برای تمایز دو شکل زمین از این قاعده استفاده میکنند که بالای یک تختتپه پهنتر از ارتفاع آن است، در حالی که سطح بالای گریوه باریکتر از ارتفاع آن است.[3] واژه گریوه در فارسی از واژه گَریو به معنای پشت گردن گرفته شدهاست.