توگو
کشوری در قاره آفریقا / From Wikipedia, the free encyclopedia
توگو (با تلفظ اُ برای هر دو واو) به صورت رسمی جمهوری توگو (به فرانسوی: République Togolaise)، کشوری در غرب قارهٔ آفریقا است. توگو یکی از کوچکترین کشورهای آفریقا بهشمار میآید.
جمهوری توگو République Togolaise توگو | |
---|---|
شعار: "کار، آزادی، میهن | |
سرود: درود بر تو باد، سرزمین نیاکان Salut à toi, pays de nos aïeux (فرانسوی) "Hail to thee, land of our forefathers" | |
توگو (آبی) اتحادیه آفریقا (آبی کم رنگ) | |
پایتخت و بزرگترین شهر | لومه ۶°۷′ شمالی ۱°۱۳′ شرقی |
زبان(های) رسمی | زبان فرانسوی |
حکومت | جمهوری |
فاوره گناسینگبه گیلبرت هونگبو | |
بنیانگذاری | ۲۷ آوریل ۱۹۶۰ |
مساحت | |
• کل | ۵۶٬۷۸۵ کیلومتر مربع (۲۱٬۹۲۵ مایل مربع) (۱۲۵ام) |
• آبها (٪) | ۴٫۲ |
جمعیت | |
• سرشماری | ۸٬۲۵۸٬۰۰۰ (۱۰۲ ام) |
• تراکم | ۱۰۸ بر کیلومتر مربع (۲۷۹٫۷ بر مایل مربع) (۹۳ام) |
واحد پول | فرانک سیافای آفریقای غربی |
منطقه زمانی | GMT |
پیششماره تلفنی | ۲۲۸ |
کد ایزو ۳۱۶۶ | TG |
دامنه سطحبالا | .tg |
جمعیت این کشور ۸٫۲ میلیون نفر[1]و پایتخت آن شهر لومه است. زبان رسمی این کشور فرانسوی و واحد پول آن فرانک سِافآ نام دارد. در کنار فرانسوی زبانهای بومی رایج عبارتند از زبانهای گبه، زبان کوتوکولی، و کابیه. توگو در سال ۱۹۶۰ از فرانسه استقلال یافت.[2]
۵۱ درصد از مردم توگو به اعتقادات بومی آفریقا باور دارند، ۲۹ درصد از جمعیت کشور مسیحی و ۲۰ درصد نیز مسلمان هستند.[2]
توگو از سوی غرب با غنا، از سوی شرق با بنین و از سوی شمال با بورکینا فاسو هممرز است. در جنوب، توگو ساحل کممسافتی در کنار خلیج گینه دارد. توگو آبوهوایی گرمسیری دارد و اقتصاد آن وابستگی زیادی به کشاورزی دارد.
مردم ولتائی[3] و کوآ[4] اولین ساکنان منطقهٔ توگوی فعلی بودند، سپس قبایل اوه[5] در قرن ۱۴ و آنه[6] در قرن ۱۸ میلادی در این منطقه سکنی گزیدند. در قرن ۱۸ میلادی دانمارک ادعای مالکیت این سرزمین را مطرح نمود ولی در سال ۱۸۸۴ این منطقه تحت عنوان توگولاند به عنوان مستعمرهٔ آلمان درآمد. پس از جنگ جهانی اول و شکست آلمانها، توگو دو تکه شد و با نظارت اتحادیهٔ ملل تحت قیومیت فرانسه و بریتانیا درآمد. قسمت بریتانیایی توگو به غنا الصاق گردید و قسمت فرانسوی آن در ۲۷ آوریل ۱۹۶۰ با عنوان کشور مستقل توگو از فرانسه اعلام استقلال کرد.