جاده گرند ترانک
From Wikipedia, the free encyclopedia
جاده گرند ترانک یکی از قدیمیترین و طولانیترین جادههای اصلی آسیا است.[1] برای بیش از دو هزار سال، این جاده اصلی مناطق شرقی و غربی مناطق شبه قاره هند را به هم وصل کردهاست که باعث اتصال جنوب آسیا با آسیای مرکزی شدهاست. جاده گراند ترانک از چیتاگونگ در بنگلادش[2][3] شروع میشود و در جهت غرب به هاورا در بنگال غربی در هند و سپس در سراسر شمال هند ادامه می یابد و از طریق دهلی و سپس با گذر از امریتسار به لاهور در پاکستان و در جهت شمال به کابل در افغانستان میرسد.[4]
در زمان امپراتوری موریا از دهانه رود گنگ به سمت مرزهای شمال غربی امپراتوری جاده ای کشیده شد.[5] شیر شاه سوری هم در بازسازی و گسترش آن در قرن ۱۶ کوشید.[6] این جاده بهطور قابل توجهی بین سال ۱۸۳۳ تا ۱۸۶۰ گسترش یافت.[7]
در طول قرنها، این جاده به عنوان یکی از راههای تجاری اصلی در منطقه بوده است و مشافرت و ارتباطات پستی را تسهیل میکند. جاده گرند ترانک هنوز برای حمل و نقل در شبه قاره هند امروزی استفاده میشود و بخشهایی از جاده تعریض شده و در سیستم بزرگراه ملی گنجانده شده است.[8]