جام بین قارهای فوتبال
From Wikipedia, the free encyclopedia
جام اروپا/آمریکای جنوبی که بیشتر به عنوان جام بین قارهای فوتبال شناخته میشود و از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۴ به عنوان جام اروپا/آمریکای جنوبی تویوتا (مخفف جام تویوتا) به دلایل حمایت مالی شناخته میشد، یک رقابت بینالمللی فوتبال بود که توسط یوفا و کونمبول برگزار شد.[1][2] این تورنمنت بین باشگاههای نماینده این کنفدراسیونها (نمایندگان پیشرفتهترین قارههای جهان فوتبال)، معمولاً برندگان لیگ قهرمانان اروپا و جام لیبرتادورس برگزار میشد. از سال ۱۹۶۰ تا ۲۰۰۴ اجرا شد، اما بعد از آن، جای خود را به جام باشگاههای فوتبال جهان داد؛ اگرچه هر دو بهطور همزمان در سالهای ۱۹۹۹–۲۰۰۰ برگزار شدند.
سازمان | یوفا & کونمبول |
---|---|
سال بنیانگذاری | ۱۹۶۰؛ ۶۴ سال پیش (۱۹۶۰-خطا: زمان نامعتبر}}) ۱۹۸۰ (در آخرین قالب خود) |
سال تعطیلی | ۲۰۰۴ |
منطقه | اروپا آمریکای جنوبی |
شمار تیمهای حاضر | ۲ |
رقابتهای وابسته | لیگ قهرمانان اروپا جام لیبرتادورس جام باشگاههای فوتبال جهان |
قهرمان آخر | پورتو (دومین قهرمانی) |
موفقترین باشگاه | پنیارول ناسیونال میلان رئال مادرید بوکا جونیورز (هر کدام ۳ قهرمانی) |
از زمان تشکیل آن در سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰، این مسابقات به صورت رفت و برگشت برگزار شد و تا سال ۱۹۶۸ در صورت تساوی دو تیم، بازی پلیآف و بعداً ضربات پنالتی انجام شد. در طول دهه ۱۹۷۰، شرکت اروپا در جام بین قارهای به دلیل رویدادهای بحثبرانگیز در مسابقه ۱۹۶۹، به یک سؤال در حال اجرا تبدیل شد،[3] و برخی از تیمهای قهرمان جام اروپایی کنار رفتند.[4] از سال ۱۹۸۰، این رقابت تغییر نام داد و به عنوان یک مسابقه منفرد در ژاپن برگزار شد، منطقهای بیطرف برای هر دو شرکت کننده در نظر گرفته شد، و توسط شرکت خودروسازی چندملیتی تویوتا، که یک جایزه ثانویه، جام تویوتا را ارائه کرد، حمایت مالی شد.[5] در آن مرحله، اتحادیه فوتبال ژاپن در سطح لجستیک به عنوان میزبان درگیر بود،[6] اگرچه همچنان توسط یوفا و کونمبول تأیید شد.[7][8]
اولین برنده جام، رئال مادرید اسپانیا بود که در سال ۱۹۶۰ پنیارول اروگوئه را شکست داد. آخرین برنده تیم پورتو پرتغال بود که در ضربات پنالتی تیم کلمبیایی اونس کالداس را در سال ۲۰۰۴ شکست داد. مسابقات در سال ۲۰۰۴ به پایان رسید و با جام باشگاههای جهان فیفا در سال ۲۰۰۵ ادغام شد.[9]