خودروی سوپر اسپورت
From Wikipedia, the free encyclopedia
خودرو سوپراسپورت (به انگلیسی: Supercar) – بهطور ضعیف به عنوان یک خودروی اسپورت قانونی خیابانی و عملکرد عالی توصیف یا توصیف میشود – هم از نظر قدرت، سرعت و هندلینگ. بنابراین اصطلاح «سوپراسپرت» اغلب برای خودروهای اسپورت کم بدن با موتورهای قدرتمند و در قسمت عقب استفاده میشود.[1] از دهه ۲۰۰۰، اصطلاح هایپرکار برای پرفورمنسترین خودروها نیز مورد استفاده قرار گرفت.
کارخانجات مطرح سازنده خودرو این قبیل خودروها را در تعداد کم و اغلب بنابر سفارش مشتریان تهیه میکنند و اینگونه خودروها در زمره تولیدات انبوه خودروسازان جای ندارد و لذا قیمت اینگونه اتومبیلها اغلب از صدهزار دلار به بالا است.
سوپراسپرتها معمولاً بهعنوان مدل پرچمدار در خط تولید خودروهای اسپورت تولیدکننده خودرو عمل میکنند و معمولاً از فناوریهای مختلف مرتبط با عملکرد برگرفته از ورزشهای موتوری بهره میبرند. برخی از نمونهها عبارتند از فراری ۴۵۸ ایتالیا، لامبورگینی اونتادور و مکلارن ۷۲۰اس. در مقابل، روزنامهنگاری خودرویی معمولاً محمول «هایپرخودرو» را برای خودروهای (بسیار) محدود (دو تا کم ۴ رقمی) با تعداد تولید، با قیمتهای جدید در قرن بیست و یکم که اغلب بیش از یک میلیون یورو، دلار یا پوند است، ذخیره میکند. برخلاف سوپراسپرتهای معمولی، بسیاری از هایپراسپرتها، حتی در تاریخ خودروسازان سوپر اسپورت، کمیابتر هستند - مانند پورشه کاررا جیتی، یا فقط گهگاهی مدلهای خاص ساخته میشوند، بیش از حد معمولی این برند ساخته میشوند. خطآپ محصولات مانند فورد جیتی یا فراری اف۴۰، اف۵۰ و انزو. تعداد بسیار کمی از خودروسازان مانند بوگاتی و کونیگزگ فقط هایپرکار تولید میکنند.
در ایالات متحده، خودروهای عضلانی اغلب در طول دهه ۱۹۶۰ به عنوان «سوپر خودرو» شناخته میشدند.