دیسپروزیم(به انگلیسی:Dysprosium) از عنصرهای شیمیاییجدول تناوبی است. نماد آن Dy و عدد اتمی آن ۶۶ است. این عنصر یک عنصر خاکی کمیاب در سری لانتانیدها با درخشش نقرهای فلزی است. دیسپروزیم هرگز بهصورت یک عنصر آزاد در طبیعت یافت نمیشود، اگرچه مانند سایر لانتانیدها در کانیهای مختلف مانند زنوتیم یافت میشود. دیسپروزیم طبیعی از هفت ایزوتوپ تشکیل شدهاست که فراوانترین آنها 164 Dy است.
دیسپروزیم نخستین بار در سال ۱۸۸۶ توسط پل-امیل لکو د بویسباودران شناسایی شد، اما تا زمان توسعهٔ تکنیکهای تبادل یونی در دههٔ ۱۹۵۰ به شکل خالص جدا نشد. دیسپروزیم در مواردی که نمیتوان آن را با سایر عناصر شیمیایی جایگزین کرد کاربردهای نسبتاً کمی دارد. این عنصر بهدلیل سطح مقطع جذب نوترون حرارتی بالا در ساخت میلههای کنترل در رآکتورهای هستهای، بهدلیل حساسیت مغناطیسی بالا (χv ≈ ۶۹۹۷۵۴۴۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰♠۵٫۴۴×۱۰−۳) در برنامههای ذخیرهسازی داده، و بهعنوان جزئی از ترفنل-دی استفاده میشود. یک ماده مغناطیسی). نمکهای دیسپروزیم محلول بهطور ملایم سمی هستند، در حالی که نمکهای نامحلول غیر سمی در نظر گرفته میشوند.