عربی اندلسی
گویش عربی رایج در اندلس / From Wikipedia, the free encyclopedia
عربی اندلسی گویش یا گویشهایی از زبان عربی است که در اندلس، مناطق تحت حکومت مسلمانان در شبهجزیره ایبری (اسپانیا و پرتغال امروزی) از قرن نهم تا هفدهم میلادی سخن گفته میشد. این زبان در پی اخراج موریسکوها، که یک قرن پس از نبرد گرانادا توسط فرمانروایان کاتولیک رخ داد، منقرض شد. اخراج و آزار و اذیت عربزبانان (در آن زمان که بهطور گسترده در ایبری صحبت میشد) باعث پایان ناگهانی استفاده از این زبان در شبهجزیره شد. گرچه اندلسیها پس از اخراج از اروپا در جوامع مغربی استحلال یافتند، تا حدودی توانستند زبانشان را حفظ کنند.
اطلاعات اجمالی عربی اندلسی, زبان بومی در ...
عربی اندلسی | |
---|---|
عربیة أندلسیة | |
زبان بومی در | اندلس (اسپانیا و پرتغال امروزی) |
آفروآسیایی
| |
الفبای عربی (خط مغربی) | |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | xaa |
گلاتولوگ | anda1287 [1] |
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آیپیای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامتهای سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسههای یونیکد ببینید. |
بستن