فولکه برنادوت
سیاستمدار و دیپلمات سوئدی / From Wikipedia, the free encyclopedia
فولکه برنادوت (به سوئدی: Folke Bernadotte) (۲ ژانویه ۱۸۹۵ - ۱۷ سپتامبر ۱۹۴۸) دیپلمات ارشد سوئدی، افسر ارتش سوئد و رئیس سازمان صلیب سرخ سوئد بود.[1]
کونت برنادوت تلاشهای مهمی را برای نجات جان حدود ۱۵هزار زندانی اردوگاههای کار اجباری آلمان نازی که در حدود ۶٬۵۰۰ تا ۱۱٬۰۰۰ زندانی یهودی را نیز شامل میشد، انجام داد.[2] در سال ۱۹۴۵ میلادی وی پیشنهاد محرمانه هاینریش هیملر مبنی بر تسلیمشدن بیقید و شرط آلمان نازی به پادشاهی متحده و ایالات متحده آمریکا را دریافت کرد که این پیشنهاد توسط وینستون چرچیل و دوایت آیزنهاور رد شد.
پس از پایان جنگ جهانی دوم و تشکیل سازمان ملل متحد، شورای امنیت سازمان ملل متحد از وی خواست تا به عنوان میانجی ارشد سازمان ملل در نزاع اعراب و اسرائیل به تحقیق و پیداکردن راه حل بپردازد. در تاریخ ۱۷ سپتامبر ۱۹۴۸ میلادی، وی در حالی که همراه با دستیارش سرهنگ آندره سروت سوار بر خودروی سازمان ملل متحد و در حال عبور از منطقهٔ در اورشلیم بود، توسط چند تن از اعضای گروه شبهنظامی صهیونیستی لحی به قتل رسید.[3]
وی نواده شارل چهاردهم ژان سوئد و پسرعموی پادشاه وقت سوئد بود. با وجودی که در سال ۱۹۵۰ میلادی، سوئد کشور اسرائیل را به رسمیت شناخت، اما ماجرای ترور وی تا سالها بر روابط سوئد و اسرائیل تأثیر منفی مستقیمی گذاشته بود. در سال ۱۹۹۵ میلادی، شیمعون پرس، وزیر امور خارجه وقت اسرائیل با صدور اعلامیهای رسمی، «ترور فولک برنادوت، دیپلمات ارشد سوئدی را محکوم و از تلاشهای وی برای نجات یهودیان قدردانی و از قتل وی به نحوهای تروریستی» ابراز تاسف نمود.[4]