مهندسی مخابرات
From Wikipedia, the free encyclopedia
مهندسی برق مخابرات یکی از گرایشهای مهندسی برق است. مخابرات نوری، میدان و امواج، سیستم و مخابرات رمز از زیرمجموعههای آن هستند. مخابرات، گرایشی از مهندسی برق است که در حوزه ارسال و دریافت اطلاعات فعالیت میکند. مهندسی مخابرات با ارائه نظریهها و مبانی لازم جهت ایجاد ارتباط بین دو یا چند کاربر، انجام عملی فرایندها را بهطور بهینه ممکن میسازد. پس هدف از مهندسی مخابرات، پرورش متخصصان در چهار زمینه اصلی این گرایش شامل فرستنده، مرحله میانی، گیرنده و گسترش شبکه است.[1]