مونجونگ گوریو
From Wikipedia, the free encyclopedia
مونجونگ ( ۲۹ دسامبر ۱۰۱۹ - ۲ سپتامبر ۱۰۸۳)، يازدهمين پادشاه سلسله گوریو بود که از ۱۰۴۶ تا ۱۰۸۳ بر کره حکومت کرد.
مونجونگ گوریو | |
هانگول | |
---|---|
هانجا | |
لاتیننویسی اصلاحشده | Munjong |
مککیون–ریشاور | Munjong |
نام تولد | |
هانگول | |
هانجا | |
لاتیننویسی اصلاحشده | Hwi |
مککیون–ریشاور | Hwi |
نام محترم | |
هانگول | |
هانجا | |
لاتیننویسی اصلاحشده | Chogyu |
مککیون–ریشاور | Ch'ogyu |
پادشاهان کره گوریو |
---|
۱- تهجو ۹۱۸ - ۹۴۳ |
پادشاه مونجونگ در سال ۱۰۱۹ متولد شد و از سال ۱۰۴۶ تا زمان مرگش در سال ۱۰۸۳ سلطنت کرد. در طول حکومت او، دولت مرکزی گوریو قدرت و اقتدار کامل بر اربابان محلی را به دست آورد. مونجونگ و پادشاهان بعدی گوریو بر اهمیت رهبری غیرنظامیان بر ارتش تاکید کردند. مونجونگ مرزهای شمالی کره را به سمت رودخانه یالو و تومن گسترش داد.
پسر چهارم مونجونگ، یویی چان (متولد ۱۰۵۵)، تبدیل به یک راهب بودایی شد که چی اونتای را به عنوان یک مکتب مستقل بودایی تاسیس کرد.