هاکین
From Wikipedia, the free encyclopedia
هاکیِن (چینی سادهشده: 闽南语، چینی سنتی: 閩南語، پینیین: Fújiànhuà) گروهی از گوشهای مین جنوبی است که در سراسر جنوب شرق چین، تایوان و جوامع دور از وطن چینی در مالزی، سنگاپور، اندونزی و فیلیپین در جنوب شرق آسیا و میان چینیهای فرادریا در سرتاسر دنیا تکلم میشود. هاکین از جنوب فوجیان ریشه گرفتهاست.
هاکین | |
---|---|
Quanzhang | |
福建话/閩南語(泉漳片) Hō-ló-oē/Hô-ló-uē | |
زبان بومی در | جمهوری خلق چین، تایوان، هنگ کنگ، کامبوج، تایلند، سنگاپور، برونئی، مالزی، اندونزی، فیلیپین، ایالات متحده آمریکا، ماداگاسکار، و دیگر مناطق هوکلو |
منطقه | جنوب فوجیان، تایوان، آسیای جنوب شرقی |
قومیت | هوکلو (زیرگروه قوم هان) |
گویشها | Quanzhou (Chinchew)
Xiamen (Amoy)
Zhangzhou (Changchew)
Longyan Min
Zhenan (مورد مناقشه)
Singaporean
Penang
Medan
Philippine
|
خط چینی (هاکین نوشتاری) خط لاتین (Pe̍h-ōe-jī) | |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | تایوان[1][2][3] |
تنظیمشده توسط | وزارت آموزش جمهوری چین، برخی از سمنها نیز در تایوان اثرگذارند |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | – |
گلاتولوگ | hokk1242 [4]fuki1235 [5] |
توزیع زبانهای مین | |
توزیع گویشهای هاکین | |
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آیپیای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامتهای سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسههای یونیکد ببینید. |
هاکین بهطور تاریخی به عنوان زبان میانجی در بین جوامع چینی جنوب شرق آسیا خارج از هر گویش و زیرگروه عمل کرده و امروزه پرگویشترین گونهٔ چینی در منطقه، از جمله در سنگاپور، مالزی، اندونزی، فیلیپین و بخشهایی از هندوچین (بهویژه تایلند، ویتنام، لائوس و کامبوج) است.
زبان مالایی بتاوی که توسط پنج میلیون نفر درون و پیرامون جاکارتا، پایتخت اندونزی سخن گفته میشود، دارای وامواژگان بسیاری از هاکین است که این وضعیت به دلیل تأثیر بسیار اندونزیاییهای چینی در این منطقه، که عمدتاً از ریشه و تبار هاکین هستند، میباشد.