پادشاهی روم
From Wikipedia, the free encyclopedia
پادشاهی روم (به لاتین: Regnum Romanum) نخستین دوره از تمدن باستانی روم است که از سال ۷۵۳ قبل از میلاد[1] تا سال ۵۰۹ ق.م. برپایه حکومت سلطنتی در رم و قلمرو آن برپا بودهاست. رمولوس نخستین پادشاه رومیان، شهر رم را بنیان نهاد[2] و پادشاهش شد. رمولوس پس از اتحاد با سابینها تعدادی از پاتریسینها (مردان اشرافی) را به عنوان سناتور برای شرکت در انجمن مشورتی سنا انتخاب کرد. رمولوس طی ۳۸ سال حکومت خود، توانست بسیاری از شهرهای سرزمین لاتیوم را تحت تسلط درآورد و شهر رم را به یک شهر بزرگ تبدیل کند. او پس از مرگ به مقام خدایی رسید و معبدی برای پرستش روح او در بازار شهر ساخته شد.
پادشاهی روم REGNVM ROMANVM پادشاهی روم | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۷۵۳ پ.م.–۵۰۹ پ.م. | |||||||||
نقشه رم باستان | |||||||||
پایتخت | رم ۴۱°۵۴′ شمالی ۱۲°۳۰′ شرقی | ||||||||
زبان(های) رایج | لاتین باستان | ||||||||
دین(ها) | دین رومی | ||||||||
حکومت | پادشاهی | ||||||||
پادشاه روم | |||||||||
• ۷۵۳–۷۱۶ پ.م. | رمولوس | ||||||||
• ۷۱۵–۶۷۳ پ.م. | نوما پمپیلیوس | ||||||||
• ۶۷۳–۶۴۲ پ.م. | تولوس هوستیلیوس | ||||||||
• ۶۴۲–۶۱۶ پ.م. | آنکوس مارکیوس | ||||||||
• ۶۱۶–۵۷۹ پ.م. | لوسیوس تارکوینیوس پریسکوس | ||||||||
• ۵۷۸–۵۳۵ پ.م. | سرویوس تولیوس | ||||||||
• ۵۳۵–۵۰۹ پ.م. | لوسیوس تارکوینیوس سوپربوس | ||||||||
قوه مقننه | پادشاه، مجامع رومی و سنا | ||||||||
دوره تاریخی | عصر آهن | ||||||||
• تأسیس رم | ۷۵۳ پ.م. | ||||||||
• انقراض پادشاهی و تبعید لوسیوس تارکوئینیوس سوپربوس | ۵۰۹ پ.م. | ||||||||
| |||||||||
امروز بخشی از | ایتالیا واتیکان |
با قدرت گرفتن روم، قبایل همسایه از جمله اتروسکها نیز با لاتینها متحد شدند و به این ترتیب روم به قدرتمندترین دولت شبه جزیره ایتالیا تبدیل شد. اتروسکها که خود را کمتر از رومیها نمیدیدند، خواهان مشارکت در نظام کشور شدند، بهطوری که پنجمین و ششمین و هفتمین پادشاهان روم از میان آنها برگزیده شدند. در دوره هفتمین پادشاه یعنی تارکوینیوس سوپربوس اتروسکها به بالاترین مقام رسیدند و ثروت کلانی به چنگ آوردند. عامه مردم اتروسکها را به چشم غاصبان بیگانه مینگریستند و به دنبال فرصتی برای بیرون کردن آنها از آن سرزمین بودند. عاقبت در سال ۵۰۹ پیش از میلاد، تعدادی از سناتورها به رهبری لوکیوس یونیوس بروتوس پادشاه را خلع و حکومت را جمهوری اعلام کردند و جمهوری روم آغاز شد.