کلیدر
رمان / From Wikipedia, the free encyclopedia
کِلیدَر ( تلفظ راهنما·اطلاعات) بلندترین اثر محمود دولتآبادی است که در حدود سه هزار صفحه و ده جلد به چاپ رسیده و روایت زندگی یک خانوادهٔ کرد ایرانی است که به سبزوار خراسان کوچانده شدهاند. داستان کلیدر که متأثر از فضای ملتهب سیاسی ایران پس از جنگ جهانی دوم است بین سالهای ۱۳۲۵ تا ۱۳۲۷ روی میدهد. کلیدر نام کوه و روستایی در شمال شرقی ایران است.[1]
نویسنده(ها) | محمود دولتآبادی |
---|---|
کشور | ایران |
زبان | فارسی |
موضوع(ها) | رمان |
گونه(های) ادبی | واقعگرایی |
ناشر | نشر پارسی فرهنگ معاصر |
تاریخ نشر | ۱۳۶۳–۱۳۵۷ |
شمار صفحات | ۲٬۸۳۶ |
شابک | شابک ۹۷۸-۹۶۴-۸۶۳۷-۶۵-۶ |
دولتآبادی گفتهاست نوشتن کلیدر را از حدود بیست و هفت یا بیست و هشت سالگی شروع کرده و تا چهل و دو سالگی روی آن کار کردهاست.[2]
کلیدر که «سرنوشت تراژیک رعیتهای ایرانی و قبایل چادرنشین را در دورهای که سیاست زور حاکم است به تصویر میکشد» بر اساس حوادث واقعی نگاشته شده و به شرح سختیها و رنجهایی روا رفته بر خانوادهٔ کَلمیشی میپردازد.[3] دولتآبادی از کلیدر به عنوان یک آرزوی مهم یاد میکند و آن را «یک یادگاری برای مردم آیندهٔ ما» مینامد.[4] کلیدر را میتوان نقطهٔ اوج رشته آثار پیشین دولتآبادی به حساب آورد، که اغلب آنان داستانهایی کوتاه دربارهٔ مردم زجرکشیده و رنجور دهات خراسان است.[5]