Antonio María Fabié
Político, historiador e escritor español (1832-1899) / From Wikipedia, the free encyclopedia
Antonio María Fabié Escudero, nado en Sevilla o 19 de xuño de 1832 e finado en Madrid o 3 de decembro de 1899[1][2] foi un político, escritor, filósofo, historiador e bibliófilo español coñecido pola súa admiración da filosofía de Hegel, á cal se afeccionou a mediados do século cando era estudante na Universidade de Sevilla e, mesmo, chegou a publicar unha tradución da Lóxica de Hegel.[3] Estudou Farmacia e Dereito.
Datos rápidos Nome orixinal, Biografía ...
Nome orixinal | (es) Antonio María Fabié (es) Antonio María Fabié Escudero |
---|---|
Biografía | |
Nacemento | 19 de xuño de 1832 Sevilla, España |
Morte | 3 de decembro de 1899 (67 anos) Madrid, España |
Lista de gobernadores do Banco de España | |
outubro de 1899 – decembro de 1899 ← Luis María de la Torre y de la Hoz – Juan de la Concha Castañeda → | |
Ministro de Ultramar | |
5 de xullo de 1890 – 23 de novembro de 1891 ← Manuel Becerra Bermúdez – Francisco Romero Robledo → | |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | España |
Educación | Universidade de Sevilla |
Actividade | |
Ocupación | político , filósofo , historiador , xornalista , escritor , banqueiro |
Empregador | Banco de España |
Partido político | Partido Liberal-Conservador |
Membro de | |
Lingua | Lingua castelá |
Familia | |
Pai | Antonio María Fabié Gutiérrez de la Rasilla (en) |
Premios | |
Pechar