Bell UH-1 Iroquois
From Wikipedia, the free encyclopedia
O Bell UH-1 Iroquois (alcumado "Huey") é un helicóptero utilitario militar impulsado por un único motor turboeixo con dúas palas. É o primeiro membro da prolífica familia Huey e foi desenvolvido por Bell Helicopter para cumprir un requirimento, de 1952, do Exército dos Estados Unidos de América para un helicóptero utilitario e de evacuación médica, voando por vez primeira en 1956. O UH-1 foi o primeiro helicóptero de turbina en entrar en produción en 1960 para as forzas armadas estadounidenses, de dende entón fabricáronse máis de 16 000 unidades.[1]
Bell UH-1 Iroquois | |
---|---|
Tipo | helicóptero utilitario |
Fabricante | Bell Helicopter |
Primeiro voo | 20 de outubro de 1956 |
Introducido | 1959 |
Produción | 1956-1987 |
Unidades construídas | máis de 16 000 |
Variantes | Bell UH-1N Twin Huey Bell 204/205 Bell 212 |
O Iroquois foi orixinalmente designado HU-1, e de aí procede o alcume de Huey que segue usándose comunmente a pesar da redesignación oficial a UH-1 en 1962.[2] O UH-1 entrou en servizo en operación de combate durante a guerra de Vietnam, despregándose uns 7 000 helicópteros. Os Bell 204 e 205 son versións do Iroquois desenvolvidas para o mercado civil.