Doutrina social da Igrexa
From Wikipedia, the free encyclopedia
A doutrina social da Igrexa é o corpus doutrinal do maxisterio da Igrexa Católica, que reflicte a súa postura moral sobre a sociedade, a política e a economía. Toca temas tales como paz, desenvolvemento, familia, traballo, sindicalismo, dereitos humanos...
Dátase o seu comezo en 1891, coa publicación da encíclica Rerum Novarum de León XIII, que avogou polo distributismo e condenou tanto o capitalismo como o socialismo, aínda que as súas raíces poden verse nos traballos de filósofos católicos como Agostiño de Hipona ou Tomé de Aquino, e derívase tamén das ideas presentes na Biblia. Segundo o papa Bieito XVI, o propósito da doutrina social da Igrexa é o de contribuír para a purificación da razón e axudar a coñecer aquilo que é xusto[1]