Feitos de Tomé
From Wikipedia, the free encyclopedia
Feitos de Tomé é un texto de principios do século III, considerado un dos evanxeos apócrifos. É unha serie de feitos episódicos acontecidos durante a misión evanxelizadora de Xudas Tomé ("Xudas o Xemelgo") na India. Remata co seu martirio cando morre atravesado por lanzas, por espertar a ira do rei Misdeo ou Mazdaï (Vasudeva I). Consérvanse fragmentos doutros catro ciclos de narracións sobre o apóstolo Tomé, mais este é o único completo. Aínda que Gregorio de Tours fixo unha versión, a corrente central da tradición cristiá rexeita os Feitos de Tomé como pseudepigráficos e apócrifos, e pola súa banda, a Igrexa Católica Romana finalmente confirmou os Feitos como heréticos no Concilio de Trento[1]. Non debe ser confundido cos máis antigos "ditos" do Evanxeo de Tomé. "Como outros feitos apócrifos que combinan lendas populares e propaganda relixiosa, a obra tenta entreter e instruír. Amais de narracións sobre as aventuras de Tomé, o seus elementos poéticos e litúrxicos proporcionan importantes datos das primitivas tradicións cristiás sirias".[2]